ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာလား ၊ စစ္အာဏာ ျပႆနာလား ။

ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာလား ၊ စစ္အာဏာ ျပႆနာလား ။

            ျမန္္မာျပည္မွာ  ဒီေန႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာလို႔ ေျပာဆိုသံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီအသံက ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ ၁၉၉၂ ခုNCUB  ေပၚလာေ တာ့ ပဒိုမန္းရွာက ေဆြြးေႏြြးရင္းေပၚလာတဲ့့ စကားလံုးပါ။ ရုတ္တရက္ၾကည့္ ရင္ေတာ့ ဟုတ္သ လိုလိုေပါ့။ ၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏိုင္ထားတဲ့ NLD တို႔နဲ႔ လိုင္း၀င္ေန ေတာ့ ဒီအသံဟာ လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့တာပါဘဲ။ NLD ဆိုတာ အရင္က “ေဆြးေႏြးေရးမွ တပါး အျခားမရွိ”  ဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ မခုေတာ့ “ လႊတ္ေတာ္မွ တပါး အျခား မရွိျဖစ္ ေနျပန္ၿပီ။ ”

            အမွန္က ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းတဲ့ ကိစၥကို ၆၂ ခုႏွစ္မွာႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို စစ္တပ္နဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း သိမ္းယူၿပီး  ေနာက္ပိုင္း ၆၃ ခုမွာ ေတာတြင္း ပါတီ ေတြကို ဖိတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းဖို႔ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ပ်က္စီးရတဲ့ ကိစၥက ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ေတာ့ လူထုေတြလႈပ္ရွား ပါ၀င္လာမွာကို ဗိုလ္ေန၀င္းက ေၾကာက္ၿပီး ဖ်က္လိုက္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။လူထု အခန္းက႑ကို ဗိုလ္ေန ၀င္းက မပါလာေစခ်င္ပါဘူး။ လူထုကို လႈပ္ေဆာ္ၿပီး သူတို႔ကို ဖိအားေပးတယ္လို႔ သူကယူဆပံုရတယ္။ ဆိုလိုတာက လူထုႏိုင္ငံေရး မျဖစ္လာ ေစခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအရ မေျဖရွင္းလိုပါဘူး။

            ေနာက္ေတာ့သူတို႔ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ၾကီးစိုးမႈကို ေထာက္ ကူမည့္  မဆလ ( ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ) ဆိုတာကို ဖြဲ႕႔ႏိုင္ဖို႔ဘဲ ျပင္ဆင္လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ေတာ့ တယ္။ ႏိုင္ငံေရး နည္းအ ရ ေျဖရွင္းနည္းမဟုတ္ဘဲ စစ္တပ္ေနာက္ခံနဲ႔ု ကိုယ္္ပိုင္ႏိုင္ငံေရး ပါတီဖြဲ႔ၿပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ကို ျပန္ တိုက္တာပါ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီအစစ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရးပါတီအတု ရုပ္ေသးပါတီနဲ႔ တိုက္တာပါ။ အခု လဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ စစ္တပ္ ႀ႕ကံဖြတ္ ရုပ္ ေသးပါတီ ပါဘဲ။ဒီၾကားထဲမဆလလက္က်န္တိုင္း ရင္းသားစည္းလံုးေရးပါတီကက်န္ေသးတယ္။စစ္တပ္ရုပ္ေသးပါတီေတြေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို ႏိုင္ငံေရးပါ တီအတုေတြ၊ လက္သတ္ေမြးထားတဲ့ လူမိုက္ စြမ္းအားရွင္ေတြ ၊ ပုလိပ္တပ္၊ စစ္တပ္ေတြနဲ႔ အခုေတာ့ တရားဥပေဒဆိုတာနဲ႔ပါ ျခိမ္းေျခာက္အႏိုင္ယူတဲ့နည္းေတြနဲ႔စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကိုၾကားကန္ထူေထာင္ထား

တာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံ ေရးနည္း၊လူထုဆႏၵနည္းကိုသံုးေနတာမဟုတ္ဘူး။ဒါကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ က ေျဖ ရွင္းလာ တယ္။ေျပာ့ေျပာင္းလာ တယ္ လို႔ ယူဆသူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီး လြန္းသူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရန္သူ ဘက္ယိမ္းေနသူသာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

            အေရးအႀကီးဆံုးမွားယြင္းခ်က္က ဒီေန႔ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးကို ႏိုင္ငံေရးအသြင္နဲ႔ဘဲ သြားေနတယ္လို႔ ယူဆခ်က္ဘဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡက စစ္ပြဲအသြင္ အျဖစ္ ၈၈ ကတည္းကကူးေျပာင္းသြားတာကို မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္တာျဖစ္တယ္။ စစ္ဟာ အဆင့္ျမင့္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္တာကို ၾကားဘူးၾကမွာပါ။ဒါကိုမသိၾကဘူး။ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္း ရမယ္ ဆိုတာက ေဆြးေႏြးရမယ္။ စစ္မျဖစ္ရဘူးလို႔ ေျပာသလိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ေဆြေႏြးပြဲ ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ လူေတြ ဘာေတြျဖစ္ ခဲ့ၾကရသလဲ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရ င္သိႏိုင္တယ္။ စစ္အာဏာဂရွင္ေတြ က အဖက္လုပ္အေရးစိုက္ ေျပာဆိုခဲ့ၾက လို႔လား။

             ဒီပဲယင္းနဲ႔ ၂၀၀၇ ခုစက္တင္ဘာ သံဃာ အံုၾကြမႈေတြကို စစ္အာဏာရွင္ေတြ လုပ္ပံုက စစ္ပြဲအသြင္ ျဖစ္ေနတာကို အထင္အရွား ေနာက္ထပ္ျပတဲ့ သမိုင္းမွတ္တိုင္ေတြဘဲ။ လူသူ မသိျဖစ္ပ်က္ေန တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ထည့္ေပါင္းရင္ ဒီေန႔ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ေနတာ ရိုးရိုး ႏိုင္ငံေရးျ ပႆနာမ ဟုတ္ေတာ့ဘဲအဆင့္ျမင့္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္တဲ့စစ္ျဖစ္ေနတာကိုသိႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာသက္သက္မ

ဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္က လက္နက္ကိုင္စစ္ တပ္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဖိႏွိပ္ေနတဲ့စစ္ပြဲအသြင္သာရွိၿပီး ႏိုင္ငံေရးအသြင္သက္သက္မွ်သာမဟုတ္တာကိုသိႏိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတဲ့အျမင္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္သူလူ

ထုႀကီးတရပ္လံုးနဲ႔ လက္တဆုတ္စာ စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ႔ ျပင္း ထန္တဲ့တိုက္ပြဲကို ေသးသိမ္ေအာင္ေလွ်ာ့ခ် လိုက္တာျဖစ္သလို။ရန္သူကိုတိုက္ဖ်က္ေရးထက္ ေစ့စပ္ျပဳျပင္ေရးကို အားေပးရာက်ေန တာ ေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ အုပ္စိုးမႈေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေစမည့္ အျမင္ မဟုတ္ဘူး ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔“ႏိုင္ ငံေရးကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမွာမဟုတ္ဘဲ”ဒီေန႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ေတာ္လွန္ေရး အဆင့္အရ စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ့ အာဏာကို အျပဳတ္ေခ်မႈန္း တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္း၊ ျပည့္၀လြတ္လပ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းသာ တကယ့္ယေန႔ေတာ္လွန္ေရး အျမင္ ျဖစ္တယ္၊ ျပည္ သူ ေတြရဲ႔ တကယ့္ေတာင့္တခ်က္ ျဖစ္တာကို တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

စစ္အာဏာကို ၿဖိဳခ်ၾက။

ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲ၀င္ၾက။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ်က်ဆံုးရမယ္။

ဦးေအးေဆာင္

ႏို၀င္ဘာ ၂၈၊ ၂၀၁၁။