ထခ်မွ နအဖ ျပဳတ္မည္။ --- စစ္အာဏာကို ၿပိဳေစလို ဝိုင္းဝန္းၿဖိဳဖ်က္ တစ္ေယာက္တစ္လက္ --- ေတာေရာ ၿမိဳ႕ပါ၊ ဝိုင္းေတာ္လွန္ ဧကန္ျပဳတ္က် - နအဖ၊ ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္တည္လိုလွ်င္ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္သို႔ ဝင္ပါ။ ဆက္သြယ္ရန္ P.O Box (168) Mae Ping 50301, Chiang Mai Thailand - Email plfburma@gmail.com

Thursday, February 1, 2018

ပညာတတ္မ်ားသို႔ -



ပညာတတ္မ်ားသို႔ -
 အဆင့္ျမင့္ ပညာေရး ဥပေဒ မူၾကမ္းကို မေန႔က တကၠသိုလ္ ဆရာ/ ဆရာမမ်ားအသင္း မ်ားကိုယ္ စားျပဳေကာ္မီတီက ကန္႔ကြက္ေၾကာင္းသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္တယ္ ဆိုတာ ဖတ္လိုက္ရ တယ္။အဲဒီ ဥပေဒေရးဆြဲတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ ဆရာ/ဆရာမေတြ မပါ၀င္ခဲ့ရသလို အဲဒီဥပေဒက ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ  လြန္ကဲတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ ဒီေန႔ ေခတ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈ သ႑ာန္တခုျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္စံနစ္ကို နည္းတမ်ိဳးနဲ႔ ပံုေဖၚ တဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။ နည္းလမ္းမက်၊ ေစတနာမမွန္ပံုကို ပညာတတ္ေတြျဖစ္တဲ့ သူေတြက လွစ္ဟျပသလိုက္တာပါ။ ဒါဟာ ပညာတတ္ေတြရဲ႕ ရုန္းကန္မႈတခုျဖစ္တယ္။ ဒါကိုအားေပးရမယ္။
အားေပးပါဆိုေတာ့ အေႀကာင္းျပခ်က္ေတြက ေပၚလာေတာ့မွာ - သူတို႔ကတကယ္လုပ္မွာလား၊ ဟန္ျပ ေလာက္ဘဲလား၊ ငါတို႔ ဂိုဏ္းကလူေတြ လဲ မပါဘူး၊ သပိတ္အထိျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ - ဆိုတာေတြ ေပၚလာမယ္။ တကယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ သူေတြေတာင္ အထက္ကေျပာတဲ့   အခ်က္ေတြေၾကာင့္ အားက မတိုး လာတဲ့ အျပင္ စိတ္ပ်က္ၿပီး ရပ္တန္႔သြားသူေတြ အမ်ားႀကီး။ ဒါေတြက ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ။ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ဟာ လုပ္တဲ့ သူမရွိေတာ့လည္း လုပ္တဲ့ သူမရွိလို႔ေမွ်ာ္၊ လုပ္တဲ့သူရွိေတာ့လည္း တန္ဖိုးမထား မေထာက္ကူ ၾကေတာ့  လႈပ္ရွားမႈက သက္တန္းရွည္ဖို႔ ခက္ တာေပါ့။ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းဟာ အစက ေသးေသး ေလးေတြခ်ည့္ပါ။ ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ပံ့ရင္း ကူညီရင္းရဲ႕ နည္းနာေတြေပၚလာ၊ အင္အားေတြတိုးလာ၊ လမ္းမွန္ေပၚ ထိန္းညွိရင္း ေအာင္ပြဲ ဆီကို အေရာက္တက္လွမ္းၾကရတာပါဘဲ။
အင္အားနည္းခ်ိန္မွာ ရန္သူကတမ်ိဳး၊ မလိုလားသူ၊ ဂိုဏ္းဂဏဆန္သူ၊ရန္သူ႕ ဒလံေတြက တဖံုရွိ ေနၾက မွာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ အဖိႏွိပ္ခံ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ လႈပ္ရွားသူေတြ မ်ားလာရင္ အားႀကီးလာရင္ ဖိႏွိပ္သူေတြ၊ ဒလွ်ိဳဒ လံေတြဟာ အလိုလို ပုန္းလွ်ိဳးၿပီး ဘက္ေျပာင္းလာၾကတာပါဘဲ။ ဒီေတာ့ ဖိႏွိပ္ခံေတြ က တိုက္ပြဲကို အျမင္ က်ယ္က်ယ္ ဂိုဏ္းဂဏ အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ စလုပ္တဲ့ သူေတြကို အားေပးသင့္တယ္။ စလုပ္သူေတြဟာ အမ်ား အားျဖင့္ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ ပညာတတ္ေတြဘဲ စေထာက္ခံ ၀န္းရံရင္းအားေပးရမယ္။ စလုပ္ဖို႔ ၊ အားေပးဖို႔ ပညာတတ္ေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။
“ပညာတတ္” ဆိုတာကို ကၽြႏ္ေတာ္အျမင္ရွင္းျပပါရေစ။အေရးအဖတ္တတ္ရင္ “စာတတ္” ေပါ့၊ စာတတ္ေပမဲ့ စာမဖတ္မေလ့လာရင္ ပညာမတတ္ဘူး။ ပညာရပ္္ တခုခုကို ေလ့လာမွတ္သား လုပ္ေဆာင္မွသာ “ပညာတတ္” လို႔ဆိုႏိုင္မယ္။ ဘြဲ႕ရတာနဲ႔ မရတာနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ထင္တယ္။ ပညာတတ္ေတြဟာ သူဘာသာ ပညာတတ္လာၾကတဲ့ သူေတြမဟုတ္ပါဘူး ျမန္မာျပည္လို တိုင္းျပည္မွာ ျပည္သူကေဆာက္ထားေက်ာင္းတို႔ ၊ တကၠသိုလ္တို႔က သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကရတာပါ။ အဲဒီေက်ာင္း တကၠသိုလ္ဆိုတာေတြက ကိုယ့္မိဘတ ေယာက္ ထည္းက ေဆာက္ထားတာ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခၽြးနည္းစာနဲ႔ ေဆာက္ထားတာေတြပါ။ ျပည္သူေတြ သူတို႔ဘ၀ ျမင့္မားလာေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး  ဒီေက်ာင္းေတြ၊ ဒီတကၠသိုလ္ေတြကို ေဆာက္ ခဲ့ၾကတာ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ေက်ာင္း အဲဒီတကၠသိုလ္က ဆင္းလာတဲ့ သူေတြက ျပည္သူေတြရဲ႕ ေမ််ာ္မွန္ခ်က္နဲ႔ ေက်းဇူးကို မသိဘဲ သူတို႔ေတာ္လို႔တတ္လို႔ ဘြဲ႕ရၾကတာလို႔ ထင္ၿပီး မာနနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါ လိုက္ၾက ေတာ့တာဘဲ။ ပညာတတ္ေတြ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တတ္ပံုကို ျမင္ဖို႔ပါ။
တိုင္းျပည္တခု ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနတယ္၊ က်ရႈံးႏိုင္ငံျဖစ္ေနရင္ အဓိကတာ၀န္အရွိဆံုးက ပညာတတ္ေတြဘဲ။ စစ္ဖက္အရပ္ ဖက္ ႏွစ္ရပ္စလံုးက ပညာတတ္ေတြကို ဆိုလိုပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေက်းဇူးမကင္း တဲ့ ေက်ာင္း၊ သင္တန္း တကၠသိုလ္ မွန္သမွ် ကဆင္းသူေတြအားလံုးေပါ့။ ဒီေတာ့ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွာ တာ၀န္အျပည့္ရွိပါတယ္။ ဒါကို ေရွာင္လႊဲလို႔မရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာတတ္ေတြမွာ - ေလ့လာႏိုင္အားရွိတယ္၊ သင္ယူလြယ္တယ္၊ ျပန္ျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္တယ္၊ ရွင္းျပႏိုင္တယ္။ အဆက္အစပ္လည္းရွိတယ္၊ နည္းနာလည္းသိတယ္၊ က်န္းမာေရးလည္းေကာင္းပါလွ်က္  ျပည္သူေတြ ရဆိုင္ေနရတဲ့ စစ္အာဏာတို႔ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈဒဏ္၊ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းက ကင္းေအာင္ နည္းလမ္း ကိုမရွာဘဲ အူေၾကာင္ာ်ား ျဖစ္ေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူး စူးစရာျဖစ္လိမ့္မယ္။ ကိုယ္မစြမ္းလွ်င္လည္း ရွာႀကံလုပ္ကိုင္သူ ႀကီးငယ္မေရြးကို  အားေပးရမယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိထားဖို႔က ပညာတတ္ေတြဟာ လုပ္အားေရာင္းစားသူမဟုတ္ၾကဘဲ ၀န္ေဆာင္ လုပ္ငန္း မွာ အမ်ားဆံုးပါ၀င္ေနၾကေတာ့ ပညာတတ္ေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးဘက္မွာ ရွိလွ်င္ ရွိ မရွိရင္ ေဖါက္ျပန္တဲ့ ဘက္မွာ ရွိေနတတ္တယ္လို႔ ေလ့လာမွတ္သားဘူးပါတယ္။ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မွာစူးေနတဲ့ ျပည္သူ႔ ေက်းဇူးကို သိေသာအားျဖင့္ ျပည္သူအက်ိဳးကို သယ္ပိုးသူေတြကို ႀကီးသည္ေသးသည္ မဟူ ၀ိုင္း အားေပး ကူညီပါ၀င္ရင္း လႈပ္ရွားမႈကို ႀကီးထြါးေစခါ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္းကို ထိန္းေက်ာင္းသြားသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အေလးအနက္ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
ေအာင္ပြဲကို တိုက္ယူၾက။
အဖိႏွိပ္ခံတို႔ ညီညြတ္ၾက။
ဒီမိုကေရစီ မုခ်ရရမယ္။
ဦးေအးေဆာင္
၁၅၊၁၊၂၀၁၈။

“မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ”



“မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ”
“မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ “ ဆိုတဲ့စကားကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္မုန္းပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္သားအက်င့္မကုန္ ေသး တာ၊ ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ့ ေရွးရိုး ဆရာသမားႀကီးေတြရဲ႕ တျပည့္ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ ပေဒသရာဇ္ အစြဲအလမ္းမ ကင္းစင္ ေသးတာ၊ ကြန္ျဖဴးစီးယပ္ ၀ါဒ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မိေနတာသာျဖစ္တယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ခေလး ေတြရဲ႕ ေမးျမန္းမႈ၊ ဆင္ေျခတက္မႈေတြကို အားေပးတဲ့ စံနစ္နဲ႔ ပညာသင္ေပးၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဆန္းသစ္တီထြင္မႈေတြ အျမင္သစ္ေတြ ေပၚလာေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔မွာက စစ္အာဏာ ယဥ္ေက်း မႈေလာင္းရိပ္နဲ႔ ေရွးရိုးစြဲ ပညာေရး ေအာက္မွာ စား၀တ္ေနေရးက ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔  ၅၆ ႏွစ္ၾကာေနေနရေတာ့ “ မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ ”ဆိုတဲ့ စကားေတြက မိုးမႊန္ေနတာမဆန္းပါဘူး။ ဆန္းတာက အဲဒီလူေတြဘဲ ေခတ္ေပၚ နည္းပညာေတြ၊ ဆန္းသစ္တီထြင္မႈေတြ ရဲ႕ ရလာဒ္ကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ခံစားၾကၿပီး မခံစားႏိုင္တဲ့ သူေတြကို အဲဒီစကားနဲ႔ ဘဲ ျပန္နိပ္ကြပ္ ဖိႏွိပ္ ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္တိုးတက္တဲ့ေခတ္မေရာက္ဘဲ ျပည္ူေတြက သူမ်ားေနာက္က ေအာက္တန္းက် ေနေနရတာ ျဖစ္တယ္။
ျမင္တာကိုေျပာႏိုင္တဲ့ လြတ္လပ္မႈေလာက္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရွိသင့္ပါတယ္။ ဆင္ေျခတက္၊ ေထာက္ ျပတာ၊ ေ၀ဖန္တာကို ဆိုကေရတီးစ္ တို႔ ဗုဒၶတို႔ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ အမွန္တရားကို ျငင္းခံုရင္း ရွာေဖြခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ရာစားတဲ့ အာဏာရွင္ေအာက္မွာေတာ့ ဒီအခြင့္အေရးကို ရရွိစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမင္တာ၊ ယူဆတာ ကို ေျပာတာကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ႕အခြင့္အေရးဘဲ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာရင္ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရးေပါ့။ ရေအာင္ က်င့္သံုးရမွာဘဲ။
ျပႆနာက ဒီအခြင့္အေရးကို လူတိုင္းမွာ ရွိပါလွ်က္၊ ဖိႏွိပ္ခံ အခ်င္းခ်င္း “မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ” နဲ႔ ဖိႏွိပ္ ေႏွာက္ယွက္ ဟန္႔တားေနတာက ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္နားမလည္ရာက်သလို လူသမိုင္းရဲ႕ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈ စံနစ္ကို နားမလည္ရွာတဲ့ သနားစရာလူေတြျဖစ္ေနတယ္။ တဘက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ေခတ္ေဟာင္း၊ သခင္ ေဟာင္းတို႔ရဲ႕ ကၽြန္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရမယ္။ ဒီလူေတြဟာ ဗမာျပည္မွာသာမက လူသား ေတြရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ဟန္႔ထားေနတဲ့ မိုက္လံုးႀကီးသူေတြျဖစ္တယ္။
ဆရာ၀န္ေကာင္းမေကာင္း၊စြမ္းမစြမ္း  လူနာေတြက ေျပာႏိုင္တယ္။ ေရႊစစ္မစစ္ မွတ္ေက်ာက္က ျပႏိုင္တယ္။ ပရြက္ဆိတ္က သၾကားရွိရာကို ျပႏိုင္တယ္။ ဟင္း စပ္တာကို ခေလးက ေျပာမွာဘဲ။ ေျပာရ ေကာင္းလားလိုရုိက္ လို႔မရဘူး။ မွန္ကန္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈရဲ႕ အေျခခံ က်တဲ့ အခ်က္ေတြကို သိထားမွသာ အမွန္ကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ျပႆနာကိုေျဖရွင္းႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။။
အခုေတာ့ ဦးသူဆဲစတမ္း၊ ေကာင္းဘြင္ကားထဲကဦးသူပစ္စတမ္း၊ ဦးသူေဟာက္စတမ္း လုပ္ေန လို႔ေတာ့ ျပႆနာက ေျပလည္စရာမရွိသလို ပဋိပကၡေတြက ႀကီးသထက္ႀကီးယံုဘဲရွိေတာ့မယ္။
စစ္အာဏာ ယဥ္ေက်းမႈစရိုက္ေတြက ျပန္႔သထက္ျပန္႔ေနပါတယ္။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ရိုင္းစိုင္းတဲ့  အက်င့္ ေတြက ျပန္႔သထက္ျပန္႔ေနပါတယ္။  ဒါေတြကို ေတာ္လွန္ေရး ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဆန္႔က်င္ရမွာပါ။ ဆန္က်င္တယ္ ဆိုရာမွာ တတ္ႏိုင္တဲ့နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ရမွာေပါ့။ ဥပမာ ခါက်ဥ္က သူတတ္ႏိုင္ သေလာက္ ကိုက္မွာဘဲ။ က်ီးေတြက သူတို႔ ေအာ္ႏိုင္သေလာကေအာ္္၊ဆိပ္ႏိုင္သေလာက္ ဆိ္ပ္ၾကရတာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း “မင္းက ဘာေကာင္လဲ” လို႔ ဆိုတဲ့ သူေတြကို အဖက္မလုပ္၊ ၀ိုင္းက်ဥ္ရမယ္၊ ဆန္႔က်င္ရမယ္။ သူဟာ တျခားလူကို ဖိႏွိပ္တဲ့ သေဘာထားရွိေနလို႔ မလိုလားေၾကာင္း ျပတာ ဆႏၵျပတာ တမ်ိဳးေပါ့။
ဒီေန႔လူေတြက အလုပ္သိပ္မ်ားေနၾကတယ္။ အခ်ိန္ပို သိပ္မရွိၾကဘူး။ ဒီၾကားထဲက အျမင္တို႔ သံုး သပ္ခ်က္တို႔ ေပးဖို႔၊ ေကာ္မန္႔ ေပးဖို႔ တို႔ ေတာင္ မေပးႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ စိတ္၀င္စားလို႔သာ  ေကာ္မန္႔ေပး တာကို “မင္းဘာေကာင္မို႔လဲ” ဆိုၿပီး အထက္စည္းက ႏွိမ္သလိုလို၊ ခ်ိဳးသလိုလို ေျပာဆိုတာေတြက ဗိုလ္က် နည္း တမ်ိဳးပါဘဲ။ ဒါေတြက မလုပ္သင့္ပါဘူး
ဘာေကာင္မွ မဟုတ္တဲ့ သူက ဘာမွမေျပာရေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဘာေကာင္ႀကီးျဖစ္မွ ေျပာရမလဲ လို႔ ျမန္ေမး ရမည့္ပံုဘဲ - အေကာင္ႀကီး ျဖစ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ မွန္မွန္မမွန္မွန္ ဒီလူငံု႔ခံမွာ ေသခ်ာတယ္။  ဒီေတာ့ သူ႔ရဲတန္ဖိုးက ဘယ္မွာရွိမလဲ အထက္ဖါး ေအာက္ဖိ သမားဘဲ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဒီလိုစရိုက္မ်ိဳးက ရုန္းထြက္ ၾကရမယ္။ က်င့္သံုးသူကိုဆန္႔က်င္ရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ကုန္းခံဘ၀နဲ႔ ၊ ဘ၀ဟာ ငံုးတိတိနဲ႔ အညြန္႔ တက္စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး။
လူလူခ်င္း ေလးစားသင့္တယ္။ သူ႕အဆင့္ သူအသိကို နားလည္မႈေပးသင့္တယ္။ ဒီေန႔ သူမ်ားကို ပိတ္ပင္ တဲ့ သူဟာ ေနာက္ေန႔မွာ သူကိုယ္တိုင္ အပိတ္ပင္ခံရတဲ့ သူျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ပိတ္ပင္တဲ့ အလုပ္ကို၊ နည္းကို သူကအားေပးခဲ့လို႔ပါဘဲ။
လြတ္လပ္မႈအတြကေန ပိုမိုလြတ္လပ္မႈ အတြက္  နည္းမ်ိဳးစံု နဲ႔ ကမၻာအရပ္ရပ္ လူသားေတြ လႈပ္ရွား တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့  ဒီေန႔လိုကာလမွာ တျခားသူရဲ႕  အခြင့္အေရးကို အားမေပးတဲ့ အျပင္ တားဆီးပိတ္ ပင္တဲ့ “ မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ” လို႔ ေျပာတတ္တဲ့ သူကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၀ိုင္း၀န္းရႈတ္ခ် ဆန္႔က်င္သင့္ပါတယ္။
လူလူခ်င္းေလးစားၾက။
ဖိႏွိပ္မႈကို ဆန္႔က်င္ၾက။
အခြင့္အေရးကိုကာကြယ္ၾက။

ဦးေအးေဆာင္
၄၊၁၊၂၀၁၈။