ထခ်မွ နအဖ ျပဳတ္မည္။ --- စစ္အာဏာကို ၿပိဳေစလို ဝိုင္းဝန္းၿဖိဳဖ်က္ တစ္ေယာက္တစ္လက္ --- ေတာေရာ ၿမိဳ႕ပါ၊ ဝိုင္းေတာ္လွန္ ဧကန္ျပဳတ္က် - နအဖ၊ ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္တည္လိုလွ်င္ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္သို႔ ဝင္ပါ။ ဆက္သြယ္ရန္ P.O Box (168) Mae Ping 50301, Chiang Mai Thailand - Email plfburma@gmail.com

Saturday, November 10, 2012

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ကို ခ်ီတက္ၾကရမလဲ။



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ကို ခ်ီတက္ၾကရမလဲ။
ဒီေမးခြန္းကို တိတိက်က်သိထားဖို႔လိုပါတယ္။ အေျဖကိုလည္း ထိုးထြင္းၿပီးသိေအာင္လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ သိၿပီး ဆုံး ျဖတ္ခံယူၿပီးရင္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္၊ ေတြေ၀ယိမ္းယိုင္ေအာင္ လုပ္တဲ့ အေႏွာက္ အယွက္ ေတြကို တိုက္ ဖ်က္ေက်ာ္လႊားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ ကၽြန္ေတာ္တိုတဦးခ်င္းဟာ ထက္ျမက္တဲ့၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူေတြ ျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္။
ခ်ီတက္ရမည့္ခရီးက ဒီေန႔မွာ ရႈပ္ေထြးေနသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ျဖစ္ရတဲ့ ကိစၥက ရန္သူစစ္အာဏာ ရွင္က ပံုေျပာင္းၿပီး ဟန္ေဆာင္ေနလို႔ပါ၊ သူရဲ႕ ပရိယာယ္ေအာက္မွာ က်သြားၾကတဲ့ ကိုယ့္လူေတြကလည္း ရွိေနေတာ့ ျပည္သူေတြ ေတြေ၀ေနတာကမဆန္းလွဘူး။ဒီေန႔ ျမန္မာမွာရွိေနတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ စစ္ပေဒသရာဇ္လူတန္း စား ျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ဟာ ေျမယာနဲ႔ ေသနတ္အေပၚမွာ ခ်ဳပ္ကိုင္ၿမဲ ခ်ဳပ္ကုိင္ၿပီး ႀကီးစိုး ေနၾကေသး လို႔ဘဲ။ဒီေတာ့ အရင္က ေျမယာေတြ မတရားသိမ္းထားတာေတြ ၊ ေပၚလာသလို ဆက္လက္သိမ္းေန တာလည္း ရွိေနတယ္။ ဒါေတြက ယေန႔ မျမင္၊ အၾကားခ်င္ တဆံုး ျဖစ္ေနတာေတြပါ။ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြက အရင္က မေျပာ ၀င့္ခဲ့ၾကရာက အခုမွေပၚေပမဲ့ အရင္က တည္းက စစ္အာဏာသိမ္း ခဲ့တဲ့ အခါထည္းက စခဲ့တဲ့ ပေဒသရာဇ္ စရိုက္ပါဘဲ။
အခုေတာ့ ေျဗာင္စစ္ပေဒသရာဇ္ပံုက လူေတာတိုးဖို႔ခက္လာတာရယ္၊ အာရပ္လႈိင္းေတြရယ္၊ ႏိုင္ငံ တကာဖိအား ၊ ကမၻာပတ္စီးပြါးေရးစံနစ္( Globalization )၊ သတင္းနည္းပညာ (IT)ေတြေၾကာင့္ လူထုကို ဆက္ လက္ဖိထားဖို႔ မလြယ္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုတို႔ ၊ လႊတ္ေတာ္တို႔၊အတိုက္အခံတို႔ ပံုေဖၚၿပီး ပေဒသရာဇ္ စစ္အာဏာရွင္ ကို အရင္းရွင္ပံုဖမ္း ျပည္သူကိုလွည့္စားေနေတာ့ အျမင္ကရႈပ္ေထြးသ လိုျဖစ္ေနရတာပါဘဲ။ တကယ္က ေဘာင္းဘီခၽြတ္ထားတဲ့ စစ္ပေဒသရာဇ္အာဏာရွင္ပါဘဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေျမနဲ႔ လက္ နက္ေပၚမွာ ဆက္လက္အေျခခံေနလို႔ဘဲ။လြတ္လပ္တဲ့ဥပေဒေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ၊ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္၊ ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ေတြကိုလည္း သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ ခ်ုပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ထား တုန္းပါ ဘဲ။
၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုက ေျမယာကို ခ်ဳပ္ကိုထားတာဟာ ဒီ ၂၀၀၈ မွာလည္းတူတူပါဘဲ။ စိတ္ေကာင္း ေစတ နာေတြနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္ဆိုတာက စိတၱဇဆန္သလို ဘာမွ အာမခံခ်က္မရွိပါဘူ။ ဥပေဒမွာ ျပဌာန္း လိုက္ ေတာ့ေကာ ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ေကာ ၿပီးသြားမလား ဆိုေတာ့ မၿပီးႏိုင္ဘူး၊ စစ္ပေဒသရာဇ္ စရိုက္ဆိုးက ရာစုႏွစ္၀က္မက တည္ေဆာက္ထားတာေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးဖို႔က ျပင္းထန္တဲ့ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔ စက္ႀကီးေတြက သာ အျမန္ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္မယ္။ ဒါကိုေတာ္လွန္ေရးလို႔ ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာရလိမ့္မယ္။ လုပ္ႏိုင္ တာသူက လူထုဘဲ။ တျခားလူမဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ အက်င့္ပ်က္မႈေတြ၊ ေအာက္ေျခကမတရားအႏိုင္က်င့္မႈေတြက အရိုးစြဲေနတဲ့ စစ္ပေဒသရာဇ္ လကၡဏာေတြဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ လက္ရွိအစိုးရဆိုတာကလည္း လူထုေတြ ရဲ႕မ်က္ေစ့ထဲမွာ အားကိုးလို႔ရ ႏိုင္ပါ့မလား ၊ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုတဲ့ သံသယၾကားမွာ ေနေနရေတာ့ ႀကီးပြါး ခ်မ္း သာၿပီး၊ အသျပာ ေရာအာဏာပါ အေျခခိုင္ေနတဲ့ လက္ပါးေစလက္ေ၀ခံ၊အျမတ္ထုတ္ မည့္ ေခတ္ေဟာင္း ေသြး စုတ္ သူေတြကတရားနည္း၊မတရားနည္း နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ အစြမ္းျပ ၿခိမ္းေျခာက္ေ နတဲ့ ကာလပါဘဲ။
အႏွစ္သာရက စစ္ပေဒသရာဇ္ စရိုက္လကဏာၡေတြကို ေျပာင္းရမွာပါ၊ ေျပာင္းတာေတာ့ဟုတ္ၿပီ ဘယ္ကို ေျပာင္းမွာလဲ ဆိုတာက ရွိေသးတယ္၊ ေျပာင္းခိုင္ၿပီး ေနရာမရွိတဲ့ ေျပာင္းနည္းကားလည္း မဟုတ္ျပန္ ဘူး။ပေဒသရာဇ္ စံနစ္ထက္ တဆင့္ျမင့္တာက အရင္းရွင္စံနစ္ေပါ့၊ အရင္းရွင္ လို႔ဆိုတာနဲ႔ ဒီမိုက္ေရစီလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တမ္းျမင္တတ္ၾကတယ္၊ ဒါကလည္း အရင္းရွင္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သြင္းထားတဲ့ အပင္း ဘဲ။ဒီကိစၥကိုေနာက္ထားၿပီး ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကေန အရင္းရွင္စံ နစ္ ကို ေျပာင္းႏိုင္ဖို႔ကလူထုေတြ အေနနဲ႔ ေျမယာ ပိုင္ဆိုင္မႈ ရွိမွ ျဖစ္မယ္။ ေျမယာေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ နံမယ္နဲ႔ လက္၀ါးႀကီး အုပ္ ခ်ယ္လွယ္ေနလို႔ ေတာ့ စစ္ပေဒသရာဇ္စံနစ္က ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါဟာ လူးတဦး အစိုးရတခုနဲ႔ မတူဘူး စံနစ္ကို ေျပာင္းေစခ်င္ရင္ လုပ္ရမွာ ကို ေျပာတာ၊ ဘာအာဂါတေတြ အမုန္းေတြနဲ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။စစ္ တပ္ ဟာလည္း လူထုက အခ်ဳပ္အခ်ယ္ကင္းကင္း လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အစိုးရကို သစၥာခံျခင္းမွ တပါး တျခားမလုပ္ရပါဘူး၊ ဒီေနရာ မွာ ျပည္ေ ထာင္ စုပံုစံေတြက ရွိေသးတယ္၊ ဒါကိုလည္း ေနာက္ထား လိုက္ရဦးမယ္။ ေနာက္မွ ထပ္ရွင္းရမယ္။ရွည္မယ္။
အခုက ဘယ္ကိုခ်ီတက္ရမလဲ ဆိုတာက လက္ငင္းမွာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္၊ လယ္လုပ္သူလယ္ ပိုင္ေရး၊ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မႈ အသိအမွတ္ျပဳေရး၊ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖစ္ဖို႔၊ေခတ္သစ္နည္း ပညာေတြ ကို ေဖၚထုတ္ ထုတ္ အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္၊ ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိဖို႔က အရင္းရွင္ စံနစ္ရဲ႕ ေဒါက္တိုင္ျဖစ္ ပါတယ္၊ ဒီေတာ့ လယ္လုပ္ သူလယ္ပိုင္ေရး၊ ေျမယာ ပိုင္ဆိုင္ေရးက ဒီေန႔ ခ်ီတက္ရမည့္ အနီးဆံုး ပန္းတိုင္ျဖစ္တယ္၊ ဒီပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္ မႈေတြကို အေထာက္အကူျပဳေစတဲ့ အာဏာသံုးရပ္ျဖစ္လာဖို႔ လိုတယ္။ စစ္ပေဒသရာဇ္ကို အကာအကြယ္ေပး၊ ျပည္သူကိုဖိႏွိပ္တဲ့ သံုးရပ္မဟုတ္ရဘူး။ စစ္ပေဒသရာဇ္ ဥပေဒမဟုတ္ သလို ပုဂၢလိက လူတဦးခ်င္း အေပၚ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဥပေဒ ဆန္႔က်င္ေရးက လိုအပ္ၿမဲလို အပ္ေနတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္မႈရွိတဲ့ အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီ စံနစ္ဆီခ်ီတက္ရမွာပါ၊ ဒီေနရာ မွာ အရင္းရွင္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို တြဲသံုးတာကို သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ The marriage of capitalism and democracy  is over .( အရင္းရွင္နဲ႔ ဒီမိုက္ေရစီတို႔ လက္မယားကဲြၿပီ) ဆိုတဲ့ စကားကို ပါးလိုပါတယ္။ အရင္း ရွင္ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီထဲက ဒီမိုကေရစီတမ်ိဳးသာျဖစ္တာကို အေလး ထားေစခ်င္ပါတယ္။ အရင္း ရွင္ဒီမိုကေရစီဟာ အားလံုးအတြက္ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေနနဲ႔က အဲဒီ အရင္းရွင္ဒီမိုကေရစီေလာက္ကို မခံစားရတာ ရာစုႏွစ္၀က္ေက်ာ္ၿပီ။
အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္မႈကိုေပးမည့္ အရင္းရွင္ ဒီမိုကေရစီကို ခ်ီတက္ဖို႔ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုခ်ီတက္မလဲ ဆိုတာ ထပ္ေပၚလာေတာ့မယ္။ စစ္ပေးသရာဇစံနစ္ကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ စစ္ပ ေဒသရာဇ္ႀကံ႕ဖြတ္ေတြနဲ႔အၿမီးစားဘက္၊ ေခါင္းစားဘက္ေတြက လုပ္မွာ မဟုတ္သလို အရင္း ရွင္ေတြကလည္း လုထုေတြ အားတက္လာမွာကို မလုပ္ပါဘူး။ သူတို႔က ျမန္မာျပည္သူလူထုအေပၚ မ်ားမ်ားအျမတ္ထုတ္၊ မ်ားမ်ားေသြးစုတ္ႏိုင္ေအာင္ လူထုကိုဖိႏွိပ္ဖို႔စစ္ပေဒသရာဇ္ဘက္သားေတြ ကို ေမြး ထား ဖို႔လိုေနလို႔ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔   စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ သူလက္ပါးေစလက္ေ၀ခံေတြကို ဦးတည္တိုက္ႏိုင္ဖို႔ကအေျခခံအလုပ္သမားလယ္သမားေတြ၊ဖိႏွိပ္ခံဆင္းရဲသားျပည္သူေတြျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စစ္ပေဒသရာဇ္စံနစ္ ကို ဆန္႔က်င္ တဲ့ ဓနရွင္ေတြ၊ တိုးတက္တဲ့ ဓနရွင္ေတြ ၊ ဓနရွင္ေပါက္စေတြ၊ အလုပ္သ မား လယ္သမားေတြ၊ လက္လုပ္ လက္စားေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး စစ္ပေဒသရာဇ္အာဏာကို တိုက္ဖ်က္ရမွာပါ။
ခ်ီတက္ရမည့္ အႏွီးဆံုးပန္းတိုင္က အရင္းရွင္စံနစ္ျဖစ္ၿပီး၊အဖိႏွိပ္ခံ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု အလုပ္သ မား လယ္သမား ဆင္းရဲသားေတြကို အေျခခံ၊ တိုးတက္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဓနရွင္ေတြ၊ ဓနရွင္ေပါက္စေတြေပါင္း ၿပီး စစ္ပေဒသရာဇ္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေျမရွင္စံနစ္ကို တိုက္ဖ်က္ေရးပန္းတိုင္ျဖစ္တယ္။ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က “ေတာ္လွန္ တဲ့ ဒီမိုကေရစီ” လႈပ္ရွားမႈလို႔ေခၚပါတယ္။
“ေျမယာပိုင္ဆိုင္ေရး၊ လယ္လုပ္သူလယ္ပိုင္ေရး၊ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ” ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံဟာ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကြးေၾကာ္သံ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်ီတက္ရမည့္ ဒီေန႔ပန္းတိုင္ပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဦးေအးေဆာင္
ႏို၀င္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၂။





Wednesday, November 7, 2012

ဘာေၾကာင့္ လူထုေတြက အင္အားသံုးဖို႔လိုအပ္သလဲ ။



ဘာေၾကာင့္ လူထုေတြက အင္အားသံုးဖို႔လိုအပ္သလဲ ။
လူထုေတြရဲ႕အင္အားျပပြဲဟာ ျမစ္ဆံုအေရး၊ လွ်ပ္စစ္မီးအေရး။ အိုအိုင္စီရံုး ကိစၥေတြမွာ လိုက္ေလွ်ာ မႈ ေတြ ရခဲ့ တာကို ၾကည့္ၿပီး လူထုအင္အားျပမႈဟာ အေတာ္အတန္ထိေရာက္တာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဖက္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လက္ပါးေစ အုပ္စုေတြက လက္ပံေတာင္း၊ျပည္နဲ႔ တျခားေနရာေတြက လူထု ဆႏၵျပေဖၚထုတ္မႈကို ရိုက္ႏွက္တာေတြ၊ ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ၊ တရားတေဘာင္စြဲၿပီးဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္္တာ ေတြကို ေတြ႕ေနရတုန္းပါဘဲ။ဆက္လည္းလုပ္လာပါလိမ့္ဦးမယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကို အၾကမ္းျပင္း သံုးသပ္ရင္ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ထိခိုက္ႏိုင္တာေတြ၊ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာေဆာင္ႏိုင္မည့္ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဖိႏွိပ္ ခ်ုပ္ခ်ယ္ထားၿပီး အေပၚယံမ်က္ႏွာစာ ျပဳျပင္ ေျပာင္း လဲမႈမ်ားကို သာ လူထုေက်နပ္ေစရန္ ေျဖသိမ့္ေနတဲ့ သေဘာကိုေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္ေရး ယႏၵယားေတြအျပင္ စီးပြါးေရးကုမၸဏီေတြရဲ႕ ေျမသိမ္းမႈ၊ စီးပြါးေရးလက္ ၀ါးႀကီးအုပ္မႈ၊ မတရားအျမတ္ထုတ္ ေသြးစုတ္အႏိုင္က်င့္တာေတြကလည္း ဒီေန႔ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရး ျမင္ကြင္း မွာ ေပၚေပၚလြင္လြင္ ျဖစ္ေနဆဲပါဘဲ။ ဒါေတြကို ကင္းေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔က လူထုမွာ စြမ္းအားႀကီးမားတဲ့ အင္အားတရပ္ကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္ထားဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။
အခုအခါမွာေတာ့ လူထုအေပၚ လက္၀ါးႀကီးအုပ္စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ရာစုႏွစ္၀က္မွ် က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ေသြးစုတ္ မႈ ေတြက ေပၚထြန္းလာတဲ့ သတင္းမီဒီယာေတြေၾကာင့္ တစတစေပၚေပၚလာေနပါတယ္။ အရင္းစစ္ ေတာ့ အျမစ္ေျမက ဆိုတဲ့ အတိုင္း စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ကိုဘဲ ျမင္ျမင္လာၾကျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုျမင္တဲ့ အျမင္ က အရင္ ၈၈ တုန္းကအျမင္မ်ိဳး ဟုတ္ေသးသလားဆိုတာကို စီစစ္ၾကည့္ရင္ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေျခအ ေနကို ေတြ႕ ရျပန္တယ္။
  အၾကမ္းမဖက္တဲ့ ၈၈ လူထုအံုၾကြမႈႀကီးကို စစ္တပ္က ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လူထု ေတြက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေနတာကို ျပတ္ျပတ္သားသားျမင္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လဲ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အပါအ၀င္ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြ အလွ်ိဳအလွ်ိဳေပၚလာၾကတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္ တို႔ ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦးလည္း စင္ေပၚေရာက္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္ လွန္ ေရးရဲ႕ ဦးေဆာင္ခန္းက လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္ထဲမွာ ရွိခဲ့တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးဟာ တျပည္လံုး အတိုင္း အတာ နံမည္အရေဆာင္ေပမဲ့ အေတြးအေခၚအရ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာမ ေဆာင္ႏိုင္ ခဲ့ဘူး။ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ေတြလည္းပါေနမွာပါ။
ဒီအေျခအေနေအာက္မွာဘဲ ၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ ေၾကာင့္ ေပၚလာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ေဒၚစုရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္လမ္းစဥ္ေတြ၊ ရန္သူရဲ႕ ေစ့စပ္ေရးထိုးစစ္နဲ႔၊ စစ္ေရးထိုးစစ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕ အစည္းေတြရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္မႈေတြ၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး သေဘာတရား ခ်ိဳ႕ငဲ့မႈေတြ ေၾကာင့္ အထက္က ၈၈ လူထုအံုၾကြမႈက ေပၚလာခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အျမင္ဟာ ထိခိုက္ ခဲ့ရ တယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ျပည္သူေတြက စစ္အာဏာရွင္ကို ရင္ဆိုင္တဲ့ ေနရာမွာ ဆႏၵျပပြဲနဲ႕ ပံုစံခြက္ လႊတ္ ေတာ္ သက္သက္တို႕နဲ႕ သာမလံု ေလာက္ေသး ေၾကာင္း ျပည္သူေတြ ျပန္သိလာေနၾကတာကို သမဂၢေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္း ေတြ ဖြဲ႕စည္း ေနၾကျခင္းက ေဖၚျပေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆန္႔က်င္ တိုက္ဖ်က္တဲ့ အဆင့္မေရာက္ဘဲ ကိုျပည္သူေတြ ကို ကူညီတဲ့ အဆင့္နဲ႔ ဘဲ စခန္းသြားေနၾကရတယ္။ ဘာနဲ႔ တူလဲ ဆိုေတာ့ အရိုက္ခံရတဲ့ လူကို ေဆးထည့္ပတ္တီးစည္းေပးတဲ့ အလုပ္ကိုသာလုပ္ေနၾကရၿပီး ရိုက္တဲ့ လက္ကို မခ်ိဳး ျပစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနပါဘဲ။သူတို႔ကလည္း သူတို႔ အေျခအေနနဲ႔ သူတို႔လို႕ေျပာမွာ ျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေျပာႏိုင္တာကို အျပည့္ေျပာရမွာပါဘဲ။
ဒါကို ျမင္သာတဲ့ ဥပမာက  ရန္သူႀကံ႕ဖြတ္နဲ႔ ေစ့စပ္ထားတဲ့ ဗိုလ္ထင္ေမာင္အဖြဲ႕က ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ေစာ ဂ်ိဳးဗက္ ဆိုသူက ကရင္ ျပည္သူေတြ ေျမသိမ္းခံရတာကို တား ဖို႔ ရန္သူတပ္ကို မၾကာေသးမွီက သြားေျပာေတာ့ သူကို ေျမယာကိစၥမွာ ၀င္မပါနဲ႔ လို႔ ဟန္႔လိုက္တယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ဘာမွ လုပ္မရဘူးလို႔ သူခင္မ်ာ ညည္းတယ္။ ဒါက အာဏာျပႆနာဆိုတာကို သူသိမသိေတာ့ မသိဘူး၊ အာဏာျပႆနာဆိုတာ ထင္ ရွားပါတယ္။ ဒီလို အမႈေတြက ေစ့စပ္ထားတဲ့ အဖြဲ႕တိုင္းလိုလုိ ရင္ဆိုင္ေနရတာပါ။ဒီအာဏာ ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာလို႔ ေျပာေနတာက စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕ စရိုက္ကို နားမလည္သလိုျဖစ္ေနၿပီး ေစ့စပ္ေရးကို အားကိုးလြန္ရာက်ပါတယ္။
“ၿမိဳ႕မွာ သပိတ္ ၊ ေတာမွာ တိုက္ပြဲ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္လႈပ္ေဆာ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုျဖစ္တဲ့ ၿမိဳ႕ေပၚက ဆႏၵျပပြဲ ေတြက ကၽြန္ေတာ္လႈပ္ေဆာ္လို႔လို႔ ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ျဖစ္စဥ္ကိုသာေျပာခ်င္တာပါ။ ေတာမွာက ေတာ့ တိုက္ပြဲေတြ ရပ္ေနတယ္။ ကခ်င္ ျပည္နယ္ကလြဲရင္ ေပါ့။ ေသနတ္ေတြ ေခ်းပိတ္ေနတယ္။ ဒါေတြက မျဖစ္ သင့္တာကို ေထာက္ျပတာပါ။ တပ္ေပါင္းစုဆိုတာေတြကလည္း က်ားဆြဲခံရတဲ့ ကိုယ့္လူကို ၀ိုင္းၾကည့္ ေနသ လိုဘဲ လုပ္ေနၾကတာ ဟာ အဖြဲ႕အစည္း သိကၡါေတာ္ေတာ္က်တယ္။ ေတြးမိတိုင္း အရိုးအထိနာတယ္ ဆိုရမလိုျဖစ္ေနတယ္။ ေတာမွာတိုက္ပြဲေတြ လိုေနတာကို သိေစ ခ်င္ပါ တယ္။ ရန္သူစစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ေစ့စပ္နားလည္မႈယူတာဟာ ေဖါက္ျပန္တာျဖစ္ၿပီး၊ ရန္သူနဲ႔အတူ ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္တာျဖစ္ပါတယ္။  
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆႏၵျပပြဲကို ႀကံ႕ဖြတ္အစိုးရက ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္သလဲ ဆိုတာ ကို ၾကည့္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို ႀကံ႕ဖြတ္စစ္အာဏာရွင္ေတြ မလိုလားတာသိသာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းဟာ စစ္အာ ဏာ ရွင္ လို အစိုးရမ်ိဳးမွာ ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္တာကို သိလာၾကေတာ့ အင္အားျပတာ၊ တိုက္ပြဲ၀င္ တာေတြကို သာ အားထားႏိုင္မွာျဖစ္တာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီလိုဘဲလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္။
တိုက္ပြဲမပါဘဲ ဘာမွ မရဘူးဆိုတာယံုပါ။ ျမင့္မားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ၀င္ရပါလိမ့္မယ္။
ဒီေန႔ တိုင္းျပည္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ “ ပါတီေပါင္းစံု ကြန္ဖရင့္” နည္းကို ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီကကၽြန္ေတာ္ တင္ျပပါတယ္။အာဏာခြဲေ၀ေရးရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ပါ။ အာဏာကို ခိုးေခ်ာင္ခိုး၀ွက္လက္ၾကား ယို လက္ သိပ္ ထိုး နည္းနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ  ခြဲေ၀ေစခ်င္လို႔ပါ။တိုင္းျပည္ရဲ႕ ျပႆနာကို ရိုးရိုးသားသား ပြင့္ပြင့္လင္း လင္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရွင္းလင္းေစခ်င္လို႔ပါ။  အခုေတာ့ ႀကံ႕ဖြတ္စစ္အအာဏာရွင္ေတြက သူတို႔အစိုးရကို လူရာ ၀င္ ေအာင္ လုပ္သြားႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ၊ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရသလဲဆိုတာကို ဒီေနရာမွ မသံုးသပ္ျပေတာ့ပါဘူး၊ အခုေတာ့ ပင္လံုလိုလို ဘာလိုလို ေတြ ေလသံပစ္ေနတာဟာ တိုင္းရင္းသားေတြကို ေခ်ာ့ျမဴဖို႔ဘဲ ျဖစ္ လာဦးမယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ ရြာလည္ေနဖို႔ပါဘဲ။ သူတို႔ကလက္နက္ရွိေတာ့ ရန္သူက ဦးစားေပးတာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း ဘာေၾကာင့္လက္နက္နဲ႕အင္အားမရွိႏိုင္ရမွာလည္းေတာ္လွန္တဲ့သေဘာတရားနဲ႔ ထူ ေထာင္ ရဲရင္ ထူေထာင္ႏိုင္ရင္ ရွိလာမွာဘဲ။ ရန္သူကေလးစားလာမွာဘဲ။ ဒီေတာ့အခုအခါ  ကၽြန္ေတာ္တို႔က လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ သာရင္ ဆိုင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ေတာ့ တိုက္ပြဲသစ္အတြက္ျပင္ဆင္ရ ပါလိမ့္ မယ္။
တိုက္ပြဲရဲ႕မူက
အဖိႏွိပ္ခံေတြအားလံုး ညီညြတ္ဖို႔
တျပည္လံုးအတိုင္းအတာေဆာင္ဖို႔
လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲကို ဗဟိုျပဳၿပီး တျခားတိုက္ပြဲသ႑ာန္နဲ႕ ေပါင္းစပ္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။
ဒီေန႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလမဟုတ္ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ သူ႕လက္ပါးေစလက္ေ၀ခံေတြကို္ တိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ကာလျဖစ္တယ္ ဆိုတာသိဖို႔ လိုတယ္။
လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲလမ္းစဥ္ ဆိုတာကို ရွင္းျပရရင္ အင္အားသံုး အာဏာသိမ္းတာကိုေျပာတာ။ လူထုအားနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရန္သူတပ္က ဘက္ေျပာင္းလို႕ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ရမွာကို ေျပာတာ။ ေတာမွ၊ ၿမဳိ႕မွ ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး၊ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္မရွိရင္၊ အာဏာသိမ္းဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိရင္ ။ ရွိတဲ့အင္အားဟာ ေခါင္းမရွိတဲ့ ရထားတြဲလို ျဖစ္ မယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကို ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ တူေအာင္လုပ္တတ္ဖို႔ အၿမဲ ဆည္းပူးေလ့လာေနရ မယ္။ေျဗာင္ ျဖစ္ျဖစ္၊ လွ်ိဳ၀ွက္ျဖစ္ျဖစ္ စုစည္း လႈပ္ရွား ေနရမယ္။ ေအာင္ပြဲဟာ တိုက္ရဲသူအတြက္ သာျဖစ္တာ ကို လက္ ေတြ႕က ျပသလာမွာပါ။
ျပည္သူအားလံုး အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾက။
စစ္အာဏာရွင္ က်ဆံုးရမယ္။
လူထုအစိုးရ ေပၚထြန္းရမယ္။

ဦးေအးေဆာင္
ေအာက္တိုဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၂။


လစ္ဘရာယ္ရဲ႕ သားေကာင္



လစ္ဘရာယ္ရဲ႕ သားေကာင္
ကၽြန္႔ေတာ္ဆိုင္ကယ္က ဂီယာဟာ ထိုးလိုက္ရင္ ပံုမွန္မ၀င္ေတာ့ဘဲ လီဗာ တင္လိုက္ရင္ ေရွ႕မတိုးတဲ့ အျဖစ္ျဖစ္တဲ႔ အခါ၊ ဓါတ္ဆီနဲ႔ စက္ဆီအျပင္ ထိုင္းေတြ အေခၚအရ တူးတီ ဆိုတဲ့ ဆီတမ်ိဳးကို ထည့္ရတဲ့ အခါ၊ သူမ်ားဆိုင္ကယ္ ေကာင္းေကာင္းေလးေတြကို ေတြ႔ရလို႔ ကိုယ့္ဆိုင္ကယ္ကို ေရာင္းထုတ္ၿပီး အလဲ အ လွယ္ လုပ္ ခ်င္တဲ့ အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အတြက္သတိရရမိေနတာက ကၽြန္ေတာ္အားနာစြာနဲ႔ လိုက္ေလွ်ာခဲ့တဲ့ အမွား၊ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ဆိုရင္ လစ္ဘရာယ္ အမွားကို ျပန္ျပန္သတိရေနမိတယ္။
ျဖစ္ပံုက ဆိုင္ကယ္ကလည္းလိုေနတယ္၊ ပိုက္ဆံကလည္း အသစ္၀ယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္မ တတ္ႏိုင္ ေတာ့  ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံ ေျခာက္ေထာင္ေလာက္ေလးနဲ႔ ရႏိုင္မည့္ ဆိုင္ကယ္တစီးကို ရွာတာကကစ တာပါ ဘဲ။ဒီမွာ တင္ ရင္းႏွီးတဲ့ ဆိုင္ကယ္ျပင္သမားကို မွာထားလိုက္တယ္။ တေန႔ေတာ့သူက သင့္တင့္တဲ့ ဆိုင္ကယ္တစီး ေတြ႕ တယ္၊ ေျပာတဲ့ ေစ်းနဲ႔လည္းရမယ္ ဆိုေတာ့ လာျပတယ္။
ဆိုင္ကယ္က ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ အမ်ိဳးအစားမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လတ္တဲ့ ပံုရွိတယ္။ စက္အား ေကာင္းတယ္။ ေစ်းနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ အေၾကာင္းလည္းေျပာတယ္။သူကလူမွန္ပါ။ ဆိုင္ကယ္က သူ႕သမီး ဆိုင္ ကယ္ ၊ သူ႕သမီး က မစီးခ်င္ေတာ့လို႔ ေရာင္းတာ၊ ေငြလည္းလိုလို႔ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဒီအမ်ိဳးအစား မႀကိဳက္ေပမဲ့ စီးလို႔ရရင္ေတာ္ၿပီ ဆိုတဲ့ စိတ္ကို ေျပာင္းလာတယ္။ ဆိုင္ကယ္ျပင္သမားကလည္းရင္းႏွီးတဲ့သူ ၊အေျပာကလည္း ေကာင္းတာနဲ႔ေပါ့၊ ဒါနဲ႔ ၀ယ္မယ္လို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ေတာ့ ပစၥည္းလႊဲတဲ့ သက္ေသစာရြက္စာတမ္းေတြ လုပ္ေတာ့ သူက လိုင္စင္ စာအုပ္ေပ်ာက္ေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒီေတာ့ လိုင္စဥ္စာအုပ္မရွိရင္ မ၀ယ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာတာေပါ့၊ ဒီေတာ့သူက သူ႔သမီးမသိမ္းမဆည္းတတ္လို႔ ျဖစ္တာကို ေျပာတယ္။ ဒီဆိုင္ကယ္က ခိုးလာတဲ့ ပစၥည္း မဟုတ္ေၾကာင္း သူအာမခံေၾကာင္း အထပ္ထပ္ေျပာေနတယ္၊ လူခ်င္းကလည္းရင္း အိမ္လည္း မေ၀းၾကေတာ့ သူအာမခံရင္ ၿပီးတာဘဲ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ဘူး ဆိုတဲ့ အေတြးက ထပ္၀င္လာျပန္တယ္။ ဒီေတာ့့ ကၽြန္ေတာ္က လူလည္းခင္ရင္းစြဲရွိေတာ့ လိုက္ ေလွ်ာ ၿပီး သူဆီက လိုအပ္တဲ့ အေထာက္အထားေတြ၊ မွတ္ပံုတင္မိတၱဴေတြ ယူလိုက္ၿပီး သူ႔အၾကပ္ အတည္းကိုလည္း ကူညီခ်င္၊ မိတ္လည္း မပ်က္ခ်င္ေတာ့ ၀ယ္ျဖစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ဆိုင္ကယ္က ေကာင္းပါတယ္ ၊ စီးရတာ အဆင္ေျပပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သာမာန္ဆိုင္ကယ္ေတြထက္ ဆီ အစား မ်ားတာကိုေတြ႕လာရတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္က ဓါတ္ဆီနဲ႔ စက္ဆီအျပင္ ေနာက္ထပ္စက္ဆီတမ်ိဳး တူးတီ ဆိုတာကို ထဲ့ရတယ္၊ ဒီေတာ့ ဆီသံုးမ်ိဳးဖိုးကုန္တာေပါ့။ ဆိုင္ကယ္က လိုင္စင္မရွိေတာ့ သူမ်ား ဆိုင္ကယ္ေတြလို ပံုမွန္ လိုင္စင္ေၾကးေတြ နံပါတ္ျပားေၾကးေတြ မကုန္ဘူး။ဒါေပမဲ့ အစစ္အေဆးေတြနဲပ မေတြ႕ေအာင္ေတာ့ သတိထားသြားေနရတာေပါ့၊လြတ္လြတ္လပ္လပ္မသြားႏိုင္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လည္းကိုယ္ ဆိုင္ကယ္ျပႆနာကို သိေတာ့ သတိထားၿပီးစီးေနတာ ႏွစ္ေတြလည္းၾကာ လာေတာ့တယ္။ ထူးထူးေထြေထြျပႆနာေတာ့ မေပၚခဲ့ပါ၊ တခါေတာ့ မ၀င္ရတဲ့လမ္းကို ခိုး၀င္မိလို႔ ပုလိပ္နဲ႔ ေတြၿပီး အဖမ္းခံရေတာ့၊ ဆိုင္ကယ္ေရာင္းတဲ့ လူနံမယ္ေျပာျပေတာ့ သူတို႔ သိေနတယ္နဲ႔ တူပါတယ္၊ ဘာမွ ျပႆနာႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မျဖစ္ ။ဒဏ္ေငြေလာက္နဲ႔ ၿပီးခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ ဆိုင္ကယ္က အိုလာၿပီ ဂီယာအံုေတြဘာေတြလည္း မေကာင္းေတာ့ဘူးလားမသိဘူး၊ မၾကာခဏလိုလိုျပင္လာရတယ္။ မူလီေတြကလည္းေခ်ာင္လာေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္ သံစံုတီး၀ိုင္းလိုျဖစ္ ေနေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကို ရသေလာက္နဲ႔ ေရာင္းၿပီး ေငြထပ္ပိုးၿပီး ဒီထက္လတ္တဲ့ ဆိုင္ကယ္ ကို၀ယ္ခ်င္လာတယ္၊ ဆီကလည္းစား၊ ဆီကလည္း သံုးမ်ိဳးထည့္ရ၊ ခဏခဏ ျပင္ရဆိုေတာ့ ျပန္ေရာင္းခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႕ ကိုေရာင္းမွာလဲ၊ ဘယ္သူက လိုင္စင္မရွိတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကို ၀ယ္ ခ်င္မွာလဲ၊ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူမ်ားနား၀င္ ေအာင္ စီကာပတ္ကံုးမေျပာတတ္၊ ကၽြန္ေတာ့္လို အားနာၿပီး၀ယ္တဲ့လူကို ဘယ္မွာရွာမွာလဲ။
ဒီေတာ့ သြားစရာလာစရာရွိလို႔ ဆိုင္ကယ္ကို စက္ႏိႈးတိုင္း စက္ႏိႈးတိုင္း၊ စက္ႏိႈးလို႔ မရတဲ့အခါဆိုပိုဆိုး၊ အခ်ိန္မသင့္ေသးဘဲ ဓါတ္ဆီထပ္ထည့္ရတဲ့အခါတိုင္း၊ ကၽြန္ေတာ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အားနာလိုက္ေလ်ာ တတ္တဲ့ ဒဏ္ကို သတိရရေနမိသလို ဒီဆိုင္ကယ္ ကို ဘယ္လို ဘယ္လို အဆံုးသတ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေနာက္ အေကာင္း  တစီး ျဖစ္လာေအာင္ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ အေတြးက သူမ်ားဆိုင္ ကယ္ျပန္ ေရာငး္မယ္သ တင္းၾကား တိုင္း  လဲလွည္ခ်င္စိတ္ေပၚလာတိုင္း၊ လိုင္စင္မရွိတာ ၀ယ္မိတဲ့ ဒီလစ္ ဘရာယ္ က်ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာကို ျပန္ျပန္ သ တိရေနမိေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆိုက္ကယ္ရဲ႕စက္သံက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလစ္ဘာရာယ္ျဖစ္မိတဲ့ အျပစ္ကို ခ်ိဳ႕ယါင္းခ်က္ကို အၿမဲ ေလွာင္ေျပာင္သတိေပးေနသလို ခံစားေနရေတာ့တယ္။
လူတင့္
ႏို၀င္ဘာ ၈ ၊ ၂၀၁၂။