ထခ်မွ နအဖ ျပဳတ္မည္။ --- စစ္အာဏာကို ၿပိဳေစလို ဝိုင္းဝန္းၿဖိဳဖ်က္ တစ္ေယာက္တစ္လက္ --- ေတာေရာ ၿမိဳ႕ပါ၊ ဝိုင္းေတာ္လွန္ ဧကန္ျပဳတ္က် - နအဖ၊ ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္တည္လိုလွ်င္ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္သို႔ ဝင္ပါ။ ဆက္သြယ္ရန္ P.O Box (168) Mae Ping 50301, Chiang Mai Thailand - Email plfburma@gmail.com

Wednesday, July 30, 2014

ႏုိင္ဟံသာ ေရးသားတဲ့


ႏုိင္ဟံသာ ေရးသားတဲ့
မြန္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္မႈ ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္စဥ္သမိုင္း စာအုပ္ကို
သံုးသပ္ခ်က္။
ဒီစာအုပ္ဟာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ေလ့လာသူတိုင္း မျဖစ္မေနဖတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရး သူ ႏိုင္ဟံသာကို ရင္းႏွီးသူ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ သူစိတ္ေနစိတ္ထားကို သိေနသူျဖစ္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြ၊ အေျခအေနေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္း လာၿပီးတဲ့ အခါ သူေရးတဲ့ စာကိုလည္း မူလသိမွတ္ထားတဲ့ သေဘာထား အခ်က္နဲ႔ ဘယ္ ေလာက္တူ၊ ဘယ္ေလာက္ကြာ ဆိုတာကို ႏိႈငိးယွဥ္ ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ သတင္းသမား တေယာက္မဟုတ္ဘဲ မြန္ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈ၊ တပ္ေပါင္းစုဆိုင္ရာလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အေရးပါတဲ့ ေနရာက ထဲထဲ၀င္ပါလာ သူ တဦးျဖစ္ေတာ့ ျပႆနာေတြရဲ႕ အခ်က္အျခာေနရာနားမွာ ရွိေန သူျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘဲ သူ႕ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြကို မွတ္တမ္းျပဳထားတဲ့ ဒီစာအုပ္ဟာသမိုင္းတန္ဖိုး ၾကြယ္၀တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။
လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမားဘ၀၊ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ၊ အစည္းအေ၀းေတြထဲမွာ၊ ရွည္လ်ားၾကပ္ တည္း တဲ့ ခရီးရွည္ေတြထဲမွာ၊လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြၾကားထဲမွာ အေနမ်ားေနရတဲ့ ဘ၀ထဲကေန စာအုပ္ေရးဖို႔ ၊ထုတ္ ဖို႔ အခြင့္အခါကို ရမိသေလာက္ဆုတ္ဖမ္းႏိုင္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ သူ႕ ကို ေလးစားပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ဟာ ေအာင္ပြဲရသူတေယာက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းမဟုတ္ေသးေတာ့ တိုက္ပြဲနဲ႔ အခက္အခဲေတြ ကိုသာ ေယဘု ယ် ေဖၚျပထားေပမဲ့ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ သင္ခန္းစာကိုရေစခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားအျမင္ သက္သက္နဲ႔ ရပ္ တည္လာခဲ့တဲ့ ႏိုင္ဟံသာ သူတို႔ မြန္အဖြဲ႔ထဲက မြန္ေတြက ေပးတဲ့ ျပႆနာ အမ်ားစုကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကံဳ ခဲ့ရ တာကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
အဓိက ရန္သူျဖစ္တဲ့ သူတို႔အေခၚဗမာေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ရတာထက္ သူတို႔ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္တဲ့ ကရင္နဲ႔ တိုက္ရတာကပိုမ်ားေနတာလည္း ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ တပ္ေပါင္းစုေတြေပၚခဲ့၊ သေဘာထားႀကီးတဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ေတြေပၚခဲ့ေပမဲ့၊ အမ်ိဳးသား အျမင္က်ဥ္း ၀ါဒကို (ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေခၚ) လူမ်ိဳးစုေတြက မေက်ာ္ လႊား ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးစုေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ေပါင္းစုေတြဟာ လူမ်ိဳးေရးကိုဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါေဖၚ ေဆာင္ ေနခဲ့ ၾကတယ္။ လူမ်ိဳးေရးကို အတန္းအစားအေရးနဲ႔ ေက်ာ္လႊားဖို႔ ႏိုင္ေရႊက်င္က က်ိဳးစားပံုရေပမဲ့မြန္ျပည္သစ္ပါတီတျခမ္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ဆိတ္ႏို႔ဘက္ကလူတန္းစားအျမင္ ေဇာင္းေပးလြန္းသျဖင့္ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ကန္႔ကြက္ သည္။” ( စာမ်ာက္ႏွာ ၈၄) လို႔ ေဖၚျပခ်က္အရ လက္်ာက်တဲ့ အျမင္ေတြေၾကာင့္ အဖိႏွိပ္ခံခ်င္း ေပါင္းစည္းေရး အတန္းအစားအျမင္ ခ်ိဳ႔ငဲ့ ေနကိုတာကိုေတြ႕ႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားေရး အျမင္ဆူးေတာင္ေတြ သာခၽြန္ျမ ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြ ေပါင္း စည္းရာမွာလည္း ၀န္ရိုးစြန္းတူတဲ့ သံလိုက္ ႏွစ္ခုလို ေပါင္းမိဖို႔ ခက္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ သ႑ာန္အားျဖင့္တူသေယာင္ရွိေပမဲ့ အႏွစ္သာရက ဆန္႔က်င္ ဘက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ထိုကာလ( ၁၉၄၈ -ေနာက္ပိုင္း) တြင္ မြန္ႏွင့္ကရင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ပူးတြဲၿပီးအာဏာႏွင့္ျပည့္စံုေသာရာမည မြန္ကရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ရန္ ႏွစ္ဘက္သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုး ကတိသစၥာျပဳၾက သည္။ ယင္းသေဘာထားသည္ မြန္လူထုႏွင့္ ကရင္လူထုအတြင္း မိမိတို႔ သက္ဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားညီလာခံတြင္ ေဆြးေႏြးသေဘာတူဆံုးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ထိုရာမညမြန္ကရင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာလူမ်ိဳးစံုျပည္ သူအား လံုးသည္ စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးကို ခံစားၾကရမည္ဟု ေဖၚျပထားသည္။ ရာမညမြန္ ကရင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို တနသၤာရီတိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ဧရာ၀တီတိုင္းတို႔ျဖင့္ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းမည္ဟု ေဖၚျပထားသည္။ ထိုသေဘာတူညီခ်က္ကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။ ထိုစာခ်ဳပ္တြင္ မြန္တိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုးကိုယ္စား မြန္ဖိုးခ်ိဳ၊ မြန္လူမ်ိဳးေရးရာအဖြဲ႕ ကိုယ္စား ႏိုင္လွေမာင္၊ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးကိုယ္စား ေစာဘဦးႀကီး၊ကရင္အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ုဳပ္ကို္ယ္စား ေစာသာဒင္၊ ေဂ်ထြန္းေအာင္ႏွင့္ တသီးပုဂၢလအျဖစ္ကရင္အမ်ိဳးသား ေစာေမာင္ေဒါင့္တို႔လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။ထိုသေဘာတူညီခ်က္ကိုလည္း  စံုစမ္းေရး ေကာ္မီရွင္သို႔ တင္ျပလိုက္သည္။”( စာ မ်က္ႏွာ ၅၅ )
၁၉၄၉ ေဖဖ၀ါရီ(၁၂) ရက္ေန႔မွာ ဦးႏုအစိုးရက ကရင္ျပည္နယ္သတ္မွတ္ေပးရန္ သဘာထား ကို ေက်ညာလိုက္ တဲ့အခါ မြန္နဲ႔ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ တင္ျပထားတဲ့ရာမည မြန္ကရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာက အလို လို ေပ်ာက္သြားရေတာ့တယ္။  ေနာက္တခါ၁၉၉၄ ဧၿပီ လထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက၎၏ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို  စစ္အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မ်ားအား သြာေးေရာက္ တိုက္ ခိုက္ျခင္း မျပဳဘဲ၊ စစ္အစိုးရ တပ္ဖြဲ႕မ်ားက မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕အား လာေရာက္တိုက္ခိုက္မွသာ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္။ဤ အေျခအေနကို မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ၾကားသိလိုက္ရေသာအခါ ဗဟိုေကာ္မီတီ အစည္းအေ၀းေခၚၿပီး အျခအေနအားလံုးကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကသည္။ ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ မိမိတို႔ တဖြဲ႕ တည္း တင္းခံရန္မသင့္ေတာ့ပါ၊ ရႏိုင္သမွ် အခြင့္အရးကို ညွိႏိႈင္းလက္ခံ၍ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ျပဳလုပ္ သြားရန္ အမ်ားစုဆႏၵျဖင့္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။” (စာမ်က္ႏွာ - ၁၈၈)
မြန္ကရင္နယ္ေျမျပႆနာမွာ ေစာဘဦးႀကီရွိစဥ္ကပင္စၿပီးေပၚလာခဲ့ၿပီးနယ္ေျမဆံုးရံႈးမည့္အေရးက ေတာ္လွန္ ေရး ထက္အေရးပါေနၾကတာကိုလည္း ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ဒီေနရာမွာအမ်ိဳးသားေရးအျမင္သက္သက္ႏွင့္ၾကည့္ ေျဖရွင္းေနယံုမွ်ျဖင့္ နယ္ေျမကိစၥဟာ ေျပလည္စရာမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္္ယူဆပါတယ္။ အဖိႏွိပ္ခံ အတန္း အစား အျမင္အထိ မြန္ကရင္ေခါင္းေဆာင္တို႔ မတက္ႏိုင္သည့္တိုင္အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္ အတန္းအစားေရး အ ဆက္ အစပ္ကိုေတာ့ သိရွိနားလည္ထားမွသာျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မယ္။ ဒါကကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ပါ။
ေခတ္ေနာက္က်တဲ့ႏိုင္ငံတို႔တြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္အတိုင္း ပုဂၢိဳလ္ေရးကို မ႑ိုဳင္ျပဳ လႈပ္ရွားမႈ လုပ္ၾကရ တယ္။ အမ်ိဳးသားစိတ္ကို အေျခခံရတယ္။ မူ၀ါဒလမ္းစဥ္ထက္ အခြင့္အခါကိုလိုက္  ေျပာင္းလဲလုပ္ၾက ရတာကိုဤစာအုပ္မွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ရန္သူကိုအကဲျဖတ္ခ်က္မရွိခဲ့သလို ေတာ္လွန္ေရးရည္မွန္းခ်က္က မြန္ျပည္နယ္ အသိအမွတ္ျပဳေရး သေဘာထားေလာက္ျဖင့္ လုပ္လာခဲ့တဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားဟာ ရန္သူကေပးတဲ့ မေရရာတဲ့့ အခြင့္အေရးမ်ားၾကားမွာ မြန္ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ဟာျမဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္ ျဖစ္ရပံုမွာ မ်ားစြာ သင္ ခန္း စာရရတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ေရးေပၚ အျချပဳတာမ်ားေနတဲ့ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦး လမ္းစဥ္ဟာ ၁၉၅၈ ဗိုလ္ေန၀င္းအိမ္ေစာင့္အစိုးရ လက္ထက္ ႏိုင္ငံေရးအရ အစိုးရက မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပင္ လက္နက္ခ် လိုက္ျခင္းအတြက္ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ နားလည္ရခက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ လက္နက္ခ်ခဲ့တဲ့ သူမ်ား ေနာင္တြင္ ဘယ္လိုဇာတ္သိမ္းရသလဲ ဆိုတဲ့သင္ခန္းစာကမ်ားစြာတန္ဖိုးႀကီးပါတယ္။တဦးစႏွစ္ဦးစ ေကာင္းစားေပမည့္မြန္ျပည္သူ႕တပ္ဦးက ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရတာကိုေတြ႕လိုက္ရလို႔ပါ။ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈအတြက္မ်ားစြာလက္ခဲခဲ့တာကလည္းမွတ္သား စရာ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီေန႔ ရန္သူ ႀကံ႕ဖြတ္စစ္အာဏာရွင္တို႔နဲ႔လည္း ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ား ၊ အပစ္အ ခတ္ ရပ္စဲ ေရးေစ့စပ္ခါ ေစ်းဆစ္ေနတဲ့ ကာလမွာ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦး၊ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ပါတီ တို႔ ျဖစ္ရပ္ေတြက နမူနာေပး ပံုစံျပ သလိုျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
လြန္ခ့ဲတဲ့ ရာစုႏွစ္၀က္ေလာက္က ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အားနည္းခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့၊ လူမ်ိဳးေရး အျမင္ က်ဥ္းတာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာလႊမ္းမိုးလြန္းတာ၊ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ မျမင့္တာေတြေၾကာင့္ မေရမရာဇာတ္သိမ္းရမည့္အျဖစ္ေတြကိုယေန႔ခတ္မွာသင္ခန္းစာယူေက်ာ္လြန္သင့္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကိုဦးေဆာင္ မည့္ပါတီဟာ သာမန္ ပါတီအျမင္ထက္ေတာ့ႏိုင္ငံေရး အျမင္ ျမင့္ေအာင္ ျမွင့္တင္ထားသင့္လွတယ္။
ႏိုင္ဟံသာစာအုပ္ထဲမွာ ႀကံ႕ဖြတ္နဲ႔ မြန္ုျပည္သစ္ပါတီတို႔ အပစ္ရပ္နားလည္မႈရ ၿပီးေနာက္ ရရွိတဲ့ အခြင့္ အေရး ေတြဟာ ေနာက္ပိုင္း အရည္ေပ်ာ္သြားတဲ့ အျပင္ၿမိဳ႕တြင္းနဲ႔ေတာတြင္းအျမင္ကြဲႏွစ္ခု ပါတီ တြင္း ရွိလာပံု၊ လူအင္အားလက္နက္အင္အား ႀကီးႀကီးမားမား ဆံုးရံႈးရပံု၊မယ္သေရာထ သေဘာတူညီခ်က္ ကို လက္မွတ္ထိုး ထားတဲ့ သူ႔ကို ရန္သူေရာ ပါတီကပါ အၾကပ္ ကိုင္ဖိအားေပးတဲ့ အေၾကာင္း ေတြဟာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ေရွ႕ေရး အတြက္ အလားအလာမေကာင္း လွတာ ကိုလည္းေတြ႕ ေနရတယ္။ ဒါေတြကို အသိေပးတဲ့ အတြက္ စာေရးသူကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။
အဖိုးတန္တဲ့ ေနာက္ သင္ခန္းစာတခုက ထိုင္းနယ္စပ္လို နယ္စပ္ေတြမွာအေျချပဳ ေနေနရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုေတြ ဘ၀ေတြဟာ ရန္သူဖိအားကိုသြယ္၀ိုက္ၿပီးခံရသလို၊တဘက္ႏိုင္ငံရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈကိုခံရႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းတဲ့ သာဓကေတြလည္း ေတြ႔လိုက္ရေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ျပည္သူနဲ႔ ကိုယ့္ေဒသကိုသာ အေျခခံၿပီး လူထုရဲ႕လိုလား ခ်က္ေတြကိုရဖို႔ ေတာ္လွန္ေရး အျမင္နဲ႔ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေပါင္းစပ္ တိုက္ပြဲ၀င္မွသာ ျပည္သူ႔ အက်ိဳး စီးပြါးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သယ္ပိုးႏိုင္မွာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီစာအုပ္ က ျပသလိုက္ပါတယ္။
ဦးေအးေဆာင္
ဇူလိုင္ ၃၀၊ ၂၀၁၄။