ဒီေန႔ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။ ?

ဒီေန႔က လူလံုးကြဲေနၿပီ။ ဘယ္သူဟာ ၿခံခြေနသလဲ၊ဘယ္သူဟာ ရန္သူနဲ႔ ပလူးေနတယ္၊ ပလူးခ်င္ ေနတယ္။ဘယ္သူဟာမိတ္ေဆြ၊ဘယ္သူဟာရန္သူဆိုတာကြဲျပားသြားၿပီ။စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သ႑ာန္အရ ဟန္ျပ ဥပေဒျပဳအာဏာ လႊတ္ေတာ္ ကို ဗန္းျပ၊ စီပြါးေရးဗန္းျပၿပီး အေခ်ာင္သမားနဲ႔ စီးပါြးေရး သမားေတြကို အားၿဖည့္ ျမဴဖြယ္ႏိုင္သြားတယ္။ သူ႕ကိုယ္သူကာကြယ္ထားတယ္။ရက္စက္မႈနဲ႔ ခ်ဳပ္ကိုင္ မႈေတြကနည္းနည္းမွမေလွ်ာ့တဲ့အျပင္ ေဖါက္ျပန္ေရးသမမား၊လူထုဆန္႔က်င္ေရးသမား ေတြရဲ႕အားေပးမႈနဲ႔ ေလွ်ာ့ ထားတဲ့ သတင္းမီဒီယာဥပေဒကို ျပန္တင္းၾကပ္ဖို႔ေတာင္ ျပန္လုပ္လာေနတယ္။ သတင္းစာေတြ ထြက္လာ မွာျဖစ္ေပမဲ့ တင္းၾကပ္တဲ့ နဖါးၾကိဳးတမ္းလမ္းနဲ႔ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေပးမွ ရ ,ရတဲ့ အခြင့္ အေရးဟာ ဘာမွ အာမခံခ်က္မရွိ၊ဘာမွမ ေရရာတာကိုပညာတတ္အကင္းပါးေတြက ျမင္သင့္ေနတယ္။ရတဲ့ အခြင့္အေရးေလး၊ ေနရာေလးကို မက္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြအလိုက် လူထုဆန္႔က်င္ေရး အလုပ္ေတြကို ဘဲ ဆက္လုပ္ၾကရင္ ျမန္မာျပည္လူထုရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႔ တူတဲ့ သတင္းမီဒီယာ ဟာ ပ်က္ယြင္းသြား ႏိုင္တယ္။ အရင္ အေမွာင္ဖံုးေခတ္ကို ျပန္မေရာက္ဖို႔ အင္မတန္ အေရး ထားလႈပ္ရွား တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကရဦး မွာ ျဖစ္ တယ္။ ပညာ တတ္အသိုင္းအ၀ိုင္းက လူေတြက အဓိက တာ၀န္ျဖစ္လာတယ္။ အားေကာင္းေမာင္သန္တဲ့ မီဒီယာ ဘက္သား ေတြ ထၾကြၾကရေတာ့မယ္။ သတင္း နည္းပညာ ေဖါက္ထြက္ ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းပညာနဲ႔ အဆက္ အသြယ္ေရးကြန္ယက္ေတြကို တိုးတက္ေလ့လာဆည္းပူး ထားရေတာ့မယ္။

ႀကံ႕ဖြတ္စစ္အာဏာရွင္ေတြကလယ္သမားေတြသူတို႔လယ္ျပန္ရေရး၊ ေျမယာအသိမ္းခံရသူေတြ ေျမျပန္ ရေရး ေတာင္းဆိုသူေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ့အစြမ္းမရွိတာ ေပၚလြင္သထက္ေပၚလြင္လာသလို၊ လူ ထု ေတြ အေနနဲ႔ ရန္သူမိတ္ေဆြ ခြဲျခားျမင္လာႏိုင္လာၿပီ္။ ႀကံ႕ဖြတ္စစ္အာဏာရွင္ စစ္တပ္ဟာ လယ္ေတြကို သီးစားခ်စားတဲ့ ေျမရွင္ ပေဒသရာဇ္ တပ္ျဖစ္တာလည္း ေပၚလြင္ထင္ရွားလာေတာ့ ႀကံ႕ ဖြတ္စစ္တပ္ရဲ႕ အဆင့္ အတန္းကုိ သတ္မွတ္လို႔ရႏိုင္တယ္။ စစ္တပ္ဟာ လယ္သမားအက်ိဳးနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ စစ္ပေဒ သရာဇ္တပ္အဆင့္ ယခုလို ၂၁ ရာစုမွာ ရွိေနသင့္ေသးရဲ႕လား။

ႏိုင္ငံေရးကြင္းမွာေတာ့ လူပုဂၢိဳလ္၊ ပါတီ နံမည္ေတြထက္ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အျမင္၊ ရပ္တည္ ခ်က္၊ လႈပ္ရွားမႈ ေတြကို အဓိကထား အာရံုစိုက္ ဖို႔ လိုအပ္ၿမဲ လိုအပ္ေနတယ္။ လူပုဂၢိဳလ္ ၊ပါတီ ဆို တာ ထက္ လူထုအက်ိဳး၊ ျပည္သူ႔ ဘက္က ရပ္တည္မတည္၊ မည္မွ်ထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ပါသလဲ၊ လူမႈေရး လား ႏိုင္ငံ ေရးလားခြဲခြဲျခားျခားပိုၾကည့္တတ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ၾကရလိမ့္မယ္။ ေလးလံတဲ့သစ္တုန္းကိုထမ္းရာမွာ အျဖားထမ္းသူနဲ႔ အရင္း ထမ္းသူ ခြဲျခားတတ္ဖို႔ နဲ႔ အရင္းထမ္းသူကိုပိုအားေပးေထာက္ခံၾကရလိမ့္မယ္။ရန္သူ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ နည္းမ်ိဳးစံု ရွိေပမဲ့ ျပင္းထန္ထိေရာက္တဲ့ နည္း က်င့္သံုးသူေတြကို ဦးစား ေပး ေထာက္ ခံရ မယ္။ကိုယ့္လူ သူ႕ဘက္သားေတြကို ေဖၚထုတ္ၿပီး ဖြင့္ခ်၊ ရႈတ္ခ်၊ ထုတ္ပယ္ရမယ္။ ဒီလိုမလုပ္သမွ်ကာလပတ္လံုး ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေရွ႕မတိုးႏိုင္သလို ျပည္သူေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈလည္း ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြအေပၚပ်က္ယြင္းသြား ႏိုင္တယ္။ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေတြကနယ္စပ္ႏိုင္ငံေရးမွာ ျဖစ္ခဲံတဲ့ ပံုမ်ိဳး၊လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ NGO ေတြ၀င္ေမႊသလို အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ နယ္စပ္အဖြဲ႕ေတြ အခု ပတ္တုတ္မရ ၊ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းေၾကာင္းက ေသြဖီေနတာကို ျပည္သူေတြ ျမင္သာပါတယ္။

အရင္းအႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ အရင္းအႏွီးျမဳပ္ႏွံတာကို မဆန္႔က်င္ေပမဲ့ လယ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္မႈ အတြက္ လယ္ယာေျမပိုင္ဆိုင္ေရး ဟာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တယ္။ အလုပ္သမား ေတြ အတြက္လည္း လုပ္ခလ စာက ဖူလံုမွ ျဖစ္မယ္။ လူမ်ိဳးေရး ဆန္႔က်င္မႈမဟုတ္ဘဲ အခြင့္ အေရး တိုက္ပြဲျဖစ္ တယ္။ ဘ၀ရပ္တည္ေရးတိုက္ပြဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို တေတြ ရွင္းရွင္းလင္း သိထားရမယ္။ ဘာသာ ေရး၊လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြဟာ ပေယာဂ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေပၚလာႏိုင္ေပမဲ့ လက္ေတြ႕ ဘ၀ရပ္ တည္ေရးနဲ႔ စီးပြါးေရးရုပ္ဘ၀ေတြ အဆင္ေျပတိုးတက္ဖို႔လိုတယ္။ဒါေတြ အဆင္ ေျပဖို႔ ဆိုတာ စစ္ပေဒ သရာဇ္စံနစ္ရဲ႕ႀကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ေနတဲ့ဖိႏွိပ္မႈေအာက္ကလြတ္ေျမာက္ၿပီးကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးႏိုင္တဲ့၊ လူထုကိုယ္စားျပဳ လူထုအားကိုးယံု ၾကည္တဲ့ အစိုးရျဖစ္မွ ေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ ကိစၥေတြျဖစ္ေန တယ္။ဒါေၾကာင့္အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူ ေတြအေနနဲ႔စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊လူတန္းစားတိုက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေရးကိုၿမဲၿမဲခိုင္ခိုင္နားလည္ဖို႔လိုပါ တယ္။

လက္ေတြ႕ အေျခအေနက အိမ္ဦးခန္းမွာ တက္ေနေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕အက်င့္ဆိုးေတြကိုျပဳျပင္ လို႔ မရတာ၊ အျမစ္နက္နက္တြယ္ၿပီးလိႈက္စားေနတဲ့ အႏိုင္က်င့္ ေသြးစုတ္မႈေတြေၾကာင့္ ျပည္သူေတြဘ၀ နစ္သ ထက္နစ္ေနတာ ေတြ႕ေနရေတာ့ “ျပဳျပင္ေရး”ထက္ “ အျမစ္က လွန္ေရး” ကို လုပ္ေဆာင္ၾကရ မွာ ျဖစ္ တယ္။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔က ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြ ေအာက္ေျခ အထိ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ေရးကို အေကာင္ အ ထည္ေဖၚရ လိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး အေနနဲ႔ ေက်းရြာ ရပ္ကြက္အထိ “လြတ္ ေျမာက္ေရး ေကာ္မီတီ” ေတြ ဖြဲ႕ဖို႕ အစီအစဥ္ေတြရွိတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ အစည္းျဖစ္ေတာ့ လွ်ိဳ၀ွက္ဘဲ။ တျခား တိုးတက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြ အေနနဲ႔လည္း အျခခံက်က် လုပ္ေစခ်င္ ပါ တယ္။ရည္ရြယ္ ခ်က္ကေတာ့လူထု ေတြ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈထဲထည္းထည္း၀င္၀င္ပါလာၿပီး ေဖါက္ျပန္တဲ့၊လူထုဆန္႔က်င္ေရး သမားေတြကို ထိထိမိမိ ဆန္႔က်င္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။

ဒီေန႔ေၾကြးေၾကာ္ရမည့္ေၾကြးေၾကာ္သံက “လယ္လုပ္သူလယ္ပိုင္ေရး”“ပုဂၢလိက ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္၊” “ဖူလံုတဲ့လုပ္ခလစာစာေရး” ျဖစ္တယ္။“ဖက္ဒရာယ္မူ” ျဖစ္တယ္။ႀကံ႕ဖြတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကစစ္ပေဒသရာဇ္ပီပီ ေျမေတြ၊ ယာေတြကိုအာဏာနဲ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးခြဲခ်င္သလိုခြဲ၊ငွါးခ်င္သလိုငွါး ျပည္သူကိုအျမတ္ထုတ္ေသြးစုတ္ ေနတာေတြကိုဆန္႔က်င္ရမယ္။ အလုပ္ သမား ေတြ လံုေလာက္တဲ့ လစာမ ရတာ၊ ဆႏၵျပလို႔ အလုပ္ထုတ္ ခံရ တာေတြဟာ အလုပ္ရွင္ေတြ ကို စစ္အာဏာ ရွင္ေတြက အကာ အကြယ္ ေပးေနလို႔ဘဲ။ အလုပ္ရွင္ ေတြဘက္ကႀကံ႕ဖြတ္အစိုးရကရပ္ၿပီး၊ အလုပ္ရွင္ ကုပၼဏီေတြနဲ႔ ေပါင္းခါ အလုပ္သမားေတြကို ဖိႏွိပ္ေသြး စုတ္ တယ္။ သတ္မွတ္တဲ့ စည္းကမ္းနဲ႔ ကတိက၀တ္ေတြကို အလုပ္ရွင္ေတြဘက္က ခ်ိဳးေဖါက္တာမ်ားေနတယ္။

အဖိႏွိပ္ခံလယ္သမားေတြနဲ႔အလုပ္သမားေတြကိုအကာအကြယ္ေပးမည့္ ျပည္သူ႕ေတာ္လွန္ေရးတပ္ ဟာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေနတယ္။ ဆရာစံဟာ သူ႔ေခတ္နဲ႔ သူျမင္သေလာက္လုပ္ခဲ့ရွာတယ္။ ဆရာစံေခတ္က နယ္ခ်ဲ႕ ကိုလိုနီအဂၤလိပ္ ဆန္႔က်င္ေရး ေခတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔က လက္တဆုတ္စာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူ႔ လက္ ပါးေစ လက္ေ၀ခံကရိုနီေတြကစစ္တပ္ကိုသံုးၿပီး ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းနဲ႕လူမ်ိဳးစုေတြကိုဖိႏွိပ္ေသြးစုတ္ေန တဲ့ ကာလ ျဖစ္ေနေတာ့ အဖိႏွိပ္ခံ ဧရာမ လူထုအမ်ားစုနဲ႔ လက္တဆုတ္စာစစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ ပဋိပကၡ၊ တိုက္ပြဲျဖစ္ တယ္။ ဖိႏွိပ္သူနဲ႔ ဖိႏွိပ္ခံတို႔တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။အတန္းအစားတိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။ဖိႏွိပ္ခံရသူ မွန္သမွ် ပါ၀င္ေတာ္လွန္ရမည့္ တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။ ကိုလိုနီစံနစ္ဆန္႔က်င္ေရးကာလမဟုတ္ဘူး။ တိုင္းရင္း သားေတြဘက္ က ျမန္မာကိုလိုနီဆန္႔က်င္ ဆန္႔က်င္ေရး သေဘာထားရွိေကာင္းရွိႏိုင္ေပမဲ့ အတန္းအစား တိုက္ပြဲ အသြင္တမ်ိဳး သာျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္ေနတာကို လက္ေတြ႕မွာ သူတို႕ သိလာၾကလိမ့္မယ္။

လြတ္လပ္ေရးအရသာကို ျပည့္ျပည့္၀၀ မခံစားရဘူးေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေသြးစုတ္အဖ်က္ဆီးခဲ့လို႔ မ်ားစြာေခတ္ေနာက္က်တဲ့ လယ္သမားႏိုင္ငံ ျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္ေန တာမို႔ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ လယ္သမားေတြကို အခ်ိန္ယူ စုစည္းရလိမ့္မယ္္။ ဒါေပမဲ့ ဖိႏွိပ္သူ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ရဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ဖိႏွိပ္မႈေတြစုခံရျခင္းေၾကာင့္၊နည္းပညာေတြ၊ဆက္သြယ္ေရးစံနစ္ေတြေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ ရွားမႈဟာ အရင္က ထက္မ်ားစြာ ျမန္ဆန္လာပါလိမ့္မယ္။ စုစည္းမႈဟာလြယ္ကူလာပါလိမ့္မယ္။ အာရပ္ႏိုင္ငံ လႈပ္ ရွားမႈေတြက သက္ေသပါဘဲ။

“ လူထုမွာ စစ္တပ္မရွိရင္ လူထုမွာ ဘာမွမရွိဘူး။” ဆိုတဲ့ ေမာ္စီတုန္းရဲ႕စကားကို အေလးအနက္ မွတ္သားနားယူက်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူထုမွာ စစ္တပ္ရွိသလား၊ မရွိရင္ ဘယ္လိုရွိေအာင္ လုပ္ မလဲ။ ဒါက ဒီေန႔ ေခတ္ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို သမိုင္းက တင္ေပးလိုက္တဲ့ လႊဲေရွာင္မရတဲ့ တာ၀န္ႀကီး တခုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆပါတယ္။

အဖိႏွိပ္ခံတို႔ ညီညြတ္ၾက။

ဘံုရန္သူ စစ္အာဏာရွင္ကို ၀ိုင္းတိုက္ၾက။

ေတာ္လွန္ေရး မုခ်ေအာင္ရမယ္။

ဦးေအးေဆာင္

မတ္လ ၅ ၊ ၂၀၁၃။