ရပ္နီး ရပ္ေ၀းမွ ရဲေဘာ္မ်ားနဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ား သို႕ တင္ျပခ်က္

စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႕ သူ႕လက္ပါးေစ၊ လက္ေ၀ခံေတြက အာဏာကိုခုတုံးလုပ္ၿပီး မတရားခ်မ္းသာေနတဲ့ အခုလိုကာလမွာ ျပည္သူေတြဟာ ထမင္းနပ္မွန္ဖို႕ တေနကုန္ တေနခန္း ပင္ပင္ပန္းပန္း ရုန္းကန္ေနရေတာ့ လူေနမႈေတြကြာ ၊ အဆင့္အတန္းေတြကြာ ၊လူတန္စားေတြကြာျခားမႈ ႀကီးမား ေနတာဟာ ဒီေန႕ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရႈခင္းပါဘဲ။
ဒီလိုဆင္းရဲ၊ ခ်မ္သာကြာျခားလြန္းမႈ၊ အခြင့္ထူးခံနဲ႕ အခြင့္ေရးမဲ့ေတြ၊ ဖိႏွိပ္သူနဲ႕ ဖိႏွိပ္ခံေတြ အၾကား ပဋိပကၡေတြဟာ ျပင္းထန္သဲသန္ေနၿပီ၊“ထူး” နဲ႕ တျခား ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ၾကမ္းတမ္း ရက္စက္တဲ့ ေသြးစုတ္မႈေတြကို အလုပ္သမားေတြက ဆန္႕ က်င္ဆႏၵျပလာ ၾကၿပီ၊ သူတို႕လယ္ကို မတရားအသိမ္းခံရတဲ့ လယ္သမားေတြက ႀကိဳၾကား ဆန္႕က်င္မႈ ေတြလုပ္လာေနတယ္၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ အႏွိမ္ခံတပ္ သားေတြ က နည္းမ်ိဳး စံုနဲ႕ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အမိန္႕ကို အာခံလာၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ ဘက္က ဘယ္လို ဘဲဖံုးဖံုးတစျခင္းေပၚထြက္ေနခဲ့တယ္။တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႕နအဖပဋိပကၡ၊လက္နက္ကိုင္အ ဖြဲ႕ ခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡေတြဟာလဲ ႁပြန္းတီးေနတယ္။
ဒီပဋိပကၡေတြထဲမွာ အႀကီးမားဆံုးနဲ႕ အျပင္းထန္ဆံုးက လူတန္းစားပဋိပကၡပါ။ ဖိ ႏွိပ္သူနဲ႕ဖိႏွိပ္ခံပဋိပကၡပါဘဲ။တျခားပဋိပကၡေတြကအရံသာျဖစ္ပါတယ္။ဖိႏွိပ္သူစစ္အာဏာရွင္ကို ဆန္႕က်င္တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အဖိႏွိပ္ခံ ညီၫြတ္ေရး ဘံုရန္သူ၀ိုင္းတိုက္ေရး ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ယေန႕လုပ္ေဆာင္ရမၫ့္ မဟာတာ၀န္ပါ။ လူမ်ိဳးနဲ႕ ဂိုဏ္းဂဏ ေတြဟာ ဒီေန႕မွာ အဓိကမက်ပါဘူး။ ဗမာေတြေရာ၊ လူမ်ိုးစုေတြေရာ၊ ဆင္းရဲသား ေရာ၊ အလယ္ အလတ္ေရာ အားလံုးဟာ လက္၀ါးႀကီအုပ္ စစ္အာဏာရွင္ ေအာက္မွာ အတူတူ ၾကမ္းၾကမ္း ရမ္းရမ္း အဖိႏွိပ္ေသြးစုတ္ခံေနရလို႕ပါဘဲ။
သီျခားထူးျခားခ်က္ေတြအေပၚ အာရံုျပဳၿပီး အဓိကထားၾကရင္ေတာ့ ညီၫြတ္ေရး မေျပာနဲ႕ အစည္းအေ၀းေတာင္လုပ္ဖို႕ခက္မယ္။ ကိုယ္ရတဲ့ ဒဏ္ရာက ပိုႀကီး ပိုနာတယ္ ဆိုၿပီး ၿပိဳင္ေနၾကရင္း ညီၫြတ္ေရး ဆီမေရာက္ဘဲ ဂိုဏ္းဂဏနဲ႕ လူမ်ိဳးေရးမွာ ျပန္အဆံုး သပ္သြားလိမ့္မယ္။
စစ္အာဏာရွင္နအဖဟာ ရန္သူေတြ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘက္က မႏိုင္ႏိုင္တာ ဒီအခ်က္ေၾကာင့္ဘဲ။ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ဂ်ပန္ဟာ ဘံုရန္သူဆိုတာ ရွင္းရွင္း သတ္မွတ္ႏိုင္ခဲ့ သလို။ အခုလဲ နအဖဟာဘံုရန္သူလို႕ ရွင္းရွင္းသတ္မွတ္ က်င့္ သံုးရမွာ။ နအဖက သူအထည္းမက်န္ေအာင္ သူ႕အာဏာကို မထိတဲ့ အခြင့္အေရးအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပစ္ ေကြၽးၿပီး လက္ပါးေစေတြ လက္ေ၀ခံေတြ ေမြး သြားမွာဘဲ။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကလဲ ျပစ္ေကြၽး တဲ့ အခြင့္အ ေရးတခုပါဘဲ။အဆိပ္ေတြေတာ့ ထၫ့္ထားတာေပါ့။
ဒီေတာ့ အဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစားအျမင္ကို ခိုင္ခိုင္စိုက္ၿပီး ညီၫြတ္ေရးတည္ေဆာက္ ဘံုရန္သူစစ္အာဏာကိုဆန္႕က်င္ တိုက္ဖ်က္ေရးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လုပ္ေဆာင္ၾက ရ မွာပါ၊ ရန္သူဟာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ စစ္အာဏာရွင္လက္တဆုပ္စာနဲ႕ သူ႕လက္ပါးေစ လက္ ေ၀ ခံေတြေလာက္ပါဘဲ။
ဒီေန႕ကာလက တိုက္ပြဲ၀င္ကာလ - ေစ့စပ္ေရး၊ ေဆြးေႏြးေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ရ မွာမဟုတ္ဘူး၊ တိုက္ပြဲေတြမရွိဘဲ ေဆြးေႏြးေရးတို႕ နားလည္မႈတို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႕ကို စစ္အာဏာရွင္ေတြ ဆီက မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ရာစုႏွစ္တ၀က္ေလာက္ စစ္အာ ဏာရွင္ေအာက္ ေရာက္ေနခဲ့တာ သိေလာက္ေနၿပီ။ တိုက္ပြဲမပါဘဲ ဘယ္လိုအခြင့္ အေရးကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္သင့္ေတာ့ဘူး။ တိုက္ပြဲ၀င္မွသာ လူပီသသ ေနႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္ဆို တာကို ရွင္းျပတ္ျပတ္ သိထားရေတာ့မယ္။
ရန္သူကို ေခ်ာ့ျမဴဖို႕ မက္လံုးေပးဖို႕ သည္းခံခြင့္လႊတ္ဖို႕ တေျဖးေျဖးခ်င္းေျပာင္းဖို႕ ဆို တဲ့ သေဘာထား ေတြဟာ ရန္သူရဲ႕ ရက္စက္မႈကို အားေပးရာက်ေနခဲ့တယ္။ ဒီေတာ ့ရပ္တမ္းက ရပ္သင့္ၿပီ။
ျပတ္သားတဲ့ လမ္းစဥ္အေနနဲ႕ နည္းလမ္းႏွစ္ခု ရွိတယ္။ လူထုတိုက္ပြဲနဲ႕ လက္နက္ ကိုင္တိုက္ပြဲဘဲ ။ လူထုတိုက္ပြဲဟာလဲ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲကိုု အေထာက္အကူ ေပးတာ ဦးတည္သြားတာဘဲ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႕က သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အေနနဲ႕ လိုက္ပါႏိုင္မၫ့္ အေနအထားရ ပါ၀င္ပတ္သက္ၾကရမယ္။ အႏုစိပ္နည္းနာေတြ ကိုလဲ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေလ့လာၾကရမယ္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ဆန္႕က်င္ေရးကာလ နည္းနာနဲ႕ တူေကာင္းတူေပမဲ့ ရပ္တည္ခ်က္က လူတန္းစား ပဋိပကၡ အျမင္ရွိဖို႕နဲ႕ မ်က္ကမ္းမ်ိဳးခ်စ္ အျမင္ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ အျမင္ရွိရ လိမ့္ မယ္။ လူတန္းစားတိုက္ပြဲျဖစ္လို႕ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕ မယ္။ ျပတ္သားျပင္းထန္လိမ့္မယ္။ ရန္ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ကို သိသလို ရန္သူကိုလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႕ သ္ၾကတာဘဲ။ သူ႕မွာ လက္ တဆုပ္စာ အခြင့္ထုူခံေတြနဲ႕ေသနတ္သာရွိၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ မကုန္ကမ္းႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ ရွိတဲ့ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူေတြ၊ ဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစား အလႊာေတြရွိလို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ႏိုင္မွာ ေသခ်ာတယ္။ အျပတ္တိုက္ဖို႕ေတာ့လိုတယ္။ တြဲေလာင္းတြဲေလာင္းလုပ္ရင္ေတာ့ အရင့္ အရင္က လူေတြနဲ႕ တူတူပါဘဲကြာ လို႕ ျပည္သူက ယူဆၿပီး ေတြေ၀ယိမ္းယိုင္တဲ့ အျမင္ ေတြ ေပၚလာလို႕ ရန္သူက အျမတ္လာထုတ္ေနဦးမယ္။
ဒီေတာ့ အျမင္ရွင္းၿပီး လုပ္ရင္ျပတ္ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို ဒီေန႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ က်င္သံုးသင့္ပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႕က်င္ေရး လုပ္ငန္းဟာ အင္မတန္ႀကီးမားၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ နဲ႕ကာလ အတန္ၾကာလုပ္ရမၫ့္အလုပ္ပါ။ ဒီအလုပ္ကို ေဒး၀မ္း လို႕ေခၚတယ္။ စစ္အာဏာ ရွင္စနစ္ ျပဳတ္သြားၿပီးရင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ ေဒးတူး လုပ္ငန္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ ေလာက္က အာရံုထားၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့တဲ့လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေဒး၀မ္းအ ေၾကာင္း ထက္ ေဒတူးကိစၥေတြကိုဘဲ အားစိုက္ခြန္စိုက္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြကို အံ့လဲအံ့ၾသ ရယ္လဲ ရယ္ခ်င္လြန္းလို႕ မနည္းေအာင့္ထားခဲ့ရတယ္။
ေဒ၀မ္းမရွိဘဲ ေဒးတူးမရွိႏိုင္ဘူး။ ေဒး၀မ္းကို ဘယ္သူမွ မလုပ္ဘဲ ေဒးတူးအတြက္ ျပင္ေနတာဟာ ယုန္မရခင္ သံပူရာရွာသလိုဘဲ။ဖ်ာခင္းဖို႕ ေစာင့္ေနတာနဲ႕အတူတူဘဲ။
ေဒး၀မ္းအလုပ္ျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႕က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး ကာလအတြင္းမွာ ကြၽန္ ေတာ္္တို႕မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြရလာမယ္။ သဘာ၀အတိုင္းဘဲ ေဖါက္ျပန္တဲ့ သူေတြ ကိုလဲ ပယ္ထုတ္ရပါလိမ့္မယ္။ သူရဲေကာင္းေတြေပၚလာမယ္။ သစၥာေဖါက္ေတြလဲ ေပၚလာ မယ္။ ဒီေဒး၀မ္းျဖစ္စဥ္ ႀကီးထဲ မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေဆးသား တင္သလို မစမ္းအသပ္ေတြခံရမယ္။ ျပည္သူေတြဘက္ရပ္ၿပီး၊ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ သစၥာရွိ သူေတြသာ ေရွ႕ေဆာင္ေနရာ ကို ရလာမယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။ေအာင္ပြဲကိုလဲ ထိုက္ထိုက္ တန္တန္လူေတြကဘဲ ယူေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ ေရွ႕ေရးကို အင္မတန္ျမင္ခ်င္တဲ့ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးတယ္လို႕ ထင္ရတဲ့ လူေတြအတြက္ လက္ငင္းကြၽန္ေတာ္တို႕ ရွင္းျပ ႏိုင္တာက ပထမ မဟာလုပ္ငန္း တာ ၀န္ႀကီး ျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆန္႕က်င္တိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းႀကီးေအာင္ျမင္ၿပီး ဆံုးရင္ (လက္ေတြ႕ ျဖစ္ၿပီးမွ) ။ ေဒး၀မ္းလုပ္ငန္းမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ။တိုင္း ရင္းသား အဖြဲ႕ေတြလူပုဂၢိဳလ္ေတြ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ပါတီေပါင္းစံု ကြန္ဖရင့္ ေခၚ ရမယ္။ အဲဒီက ၾကားျဖတ္ အစိုးရဖြဲ႕ၿပီိး ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ရမယ္။တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ ပြဲၿပီး ရင္ လူထုေတြကေရြးတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အစိုးရ ဖြဲ႕တိုင္းျပည္ကို ျပည္သူ႕ အစိုးရ က အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ ။
ဒါေတြက ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ကိုတင္ျပတာ။ ျဖစ္ေအာင္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ အေခ်ာင္ မခိုဖို႕၊ ေျခပုန္းမခုတ္ဖို႕၊ ရန္သူနဲ႕ ေပါင္းမႀကံဖို႕၊ ေခါင္းေဆာင္ရူး မရူးဖို႕၊ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ အနစ္နာခံသူကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႕လိုမယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္တိုက္ဖ်က္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘ၀ေတြ အားလံုး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ၿပီး တိုင္းျပည္ဟာ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ေနခ်င္စရာ ေနရာျဖစ္ လာမွာပါ။
လင္ငင္းေတာ့ ျပင္းထန္ပင္ပန္းမၫ့္ တိုက္ပြဲဆီကို ခ်ီတက္ရၾကရပါလိမ့္မယ္။

အဖိႏွိပ္ခံတို႕ ညီၫြတ္ၾက။
ဘံုရန္သူ စစ္အာဏာရွင္ကို ၀ိုင္းတိုက္ၾက။
လူထုအစိုးရ မုခ်ေပၚေပါက္ရမယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဦးေအးေဆာင္
ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဥိး။
ဧၿပီလ ၂ ၊ ၂၀၁၀။
plfburma@gmail.com
plfburma.blogspot.com